Podwodny kabel elektroenergetyczny Malta–Sycylia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podwodny kabel elektroenergetyczny Malta–Sycylia, znany też jako Interkonektor Malta–Sycylia – podmorski kabel energetyczny łączący sieć energetyczną Malty z włoską siecią przesyłową zarządzaną przez Terna S.p.A.(inne języki), będący częścią zsynchronizowanej europejskiej sieci energetycznej.

Stacja elektroenergetyczna w Ragusie.

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Kabel podmorski o długości 95 km zaczyna się w Magħtab(inne języki) w granicach Naxxar na Malcie i biegnie do Marina di Ragusa(inne języki) na Sycylii we Włoszech[1]. Stamtąd, za pomocą podziemnego kabla o długości 25 km jest połączony z podstacją w Ragusie, należącą do włoskiego OSP Terna S.p.A[2].

Dostawcą kabla oraz 132/220 kV podstacji na Malcie jest firma Nexans(inne języki). Kabel ma nośność 200 MW i wykorzystuje wysokie napięcie 220 kV prądu przemiennego. Operatorem połączenia międzysystemowego jest maltańskie przedsiębiorstwo energetyczne Enemalta(inne języki)[3][4]. Kabel został ułożony w morzu w 2014 przez statek C/S „Nexans Skagerrak” spółki Nexans[2]. Połączenie wzajemne zostało oddane do użytku w marcu 2015. Koszt projektu wyniósł 182 mln euro[5].

Zatoka Qalet Marku – maltański terminal podwodnego kabla energetycznego.

Wpływ ekonomiczny[edytuj | edytuj kod]

Kabel umożliwia Malcie wymianę energii elektrycznej z włoskim rynkiem energii, co oznacza, że wyspa może zarówno importować z Włoch, jak i eksportować energię elektryczną za pośrednictwem połączenia międzysystemowego.
Położenie tego podmorskiego kabla zakończyło wcześniejszą izolację elektryczną Malty i zdywersyfikowało jej koszyk źródeł energii. W lutym 2015 Komisja Europejska podkreśliła, że dzięki nowemu połączeniu wzajemnemu poziom połączeń wzajemnych Malty wzrośnie z 0% do około 35%[6].

Problemy[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2019 przerwy w dostawie prądu na Malcie spowodowane były awarią podmorskiego kabla energetycznego w wyniku uszkodzenia przez kotwicę statku. W 2019 połączenie międzysystemowe dostarczyło 23,1% wytworzonej mocy[7].

Mapa połączenia podmorskim kablem energetycznym.

Miejsca[edytuj | edytuj kod]

Strona Współrzędne
Podstacja Ragusa 36°52′47″N 14°40′53″E/36,879722 14,681389
Włoski terminal kabla podwodnego, Marina di Ragusa 36°46′48″N 14°34′10″E/36,780000 14,569444
Maltański terminal podmorski, Qalet Marku 35°56′36″N 14°26′59″E/35,943333 14,449722
Podstacja w Magħtab (w projekcie) 35°56′19″N 14°26′17″E/35,938611 14,438056


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kurt Sansone: Malta signs €182 million interconnector contract. [w:] Times of Malta [on-line]. 2010-12-15. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-28)]. (ang.).
  2. ↑ a b Nexans wins contract for the Malta to Sicily power-interconnector project. Nexans, 2010-12-15. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  3. ↑ Mark Micallef: Power setback as energy link to Sicily is delayed. [w:] Times of Malta [on-line]. 2011-11-20. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-23)]. (ang.).
  4. ↑ James Debono: Sicily cable 'essential' to close down Marsa power station. [w:] Malta Today [on-line]. 2009-11-22. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-28)]. (ang.).
  5. ↑ Nexans Norway to lay Malta-Sicily undersea power cable. [w:] Reuters [on-line]. 2010-12-14. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  6. ↑ COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL - Achieving the 10% electricity interconnection target - Making Europe's electricity grid fit for 2020. European Commission, 2015-02-25. s. 9. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-31)]. (ang.).
  7. ↑ Sarah Carabott: How could a ship’s anchor take out a key source of Malta’s power?. [w:] Times of Malta [on-line]. 2020-01-01. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Podwodny_kabel_elektroenergetyczny_Malta–Sycylia&oldid=71895045”