Polikarp Krąkowski

Polikarp Krąkowski

Trąby herb Krąkowskich
Rodzina	Krąkowscy herbu Trąby
Data i miejsce urodzenia	ok. 1827 Grzymałów(obecnie cześć Swarzędza)
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 1863 Stanisławów
Ojciec	Szymon Erazm Krąkowski
Matka	Michalina z Brzeżańskich
Żona	Helena Psarska
Dzieci	Konstanty Franciszek Leon Helena

Polikarp Krąkowski (ur. 1827 w Grzymałowie; zm. 1863 w Stanisławowie) – major wojsk powstańczych powstania styczniowego.

Życiorys

Urodził się w 1827 w Grzymałowie (obecnie część Swarzędza) w szlacheckiej rodzinie Krąkowskich herbu Trąby. Był synem Erazma Szymona i Michaliny z Brzeżańskich. Wychowany został w patriotycznym duchu. Ojciec Polikarpa był legionistą, żołnierzem napoleońskim, oficerem, powstańcem z 1831 i 1848 roku. Krąkowski był posesorem dóbr Bartodzieje. Jego żoną była Helena Psarska. Mieli czworo dzieci, synów: Konstantego, Franciszka, Leona i córkę Helenę.

Krąkowski wziął czynny udział w powstaniu styczniowym. Walczył jako oficer w stopniu majora, w oddziale pułkownika Teodora Cieszkowskiego. Ta partia powstańcza została rozbita przez wojska rosyjskie 10 kwietnia 1863 pod Broszęcinem. Oddział poszedł w rozsypkę. Ranny Cieszkowski został zabity w Leśniakach Chabielskich.
Krąkowskiego kozacka pogoń dopadła w pobliskim Stanisławowie, zginął około godziny ósmej, razem z nim polegli Jan Imielnicki i Stefan Szymański. Zamordowani od kozaków jak napisał w ich aktach zgonów ks. Stanisław Wiśniewski, proboszcz parafii Chabielice. Śmierć Krąkowskiego opisał Z.Kolumna w Pamiątce dla rodzin polskich: (...) wzięty do niewoli w drodze ze wszystkiego obdarty a w końcu przy hucznym śmiechu i szyderstwach żołdactwa zastrzelony, pozostawił sześcioro dzieci.

Powstańcy zostali pochowani 13 kwietnia 1863 na cmentarzu w Chabielicach.

Bibliografia

• Stanisław Zieliński,Bitwy i potyczki 1863-1864, Rapperswil 1913, str. 195
• Księgi Metrykalne gminy i parafii Chabielice rok 1863
• A. Boniecki, Herbarz Polski