Polnica I
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°51′00,3″N 23°50′10,2″E/53,850083 23,836167
| |
Polnica I (biał. Польніца I, ros. Польница I) – dawna wieś, obecnie wschodnia część wsi Polnica na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Hoża.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Hoża. Należała do parafii świętych apostołów Piotra i Pawła w Hoży oraz do parafii prawosławnej w Grodnie. Wieś podlegała pod Sąd Grodzki i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hoży[1]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku Polnicę I zamieszkiwały 283 osoby, 277 było wyznania rzymskokatolickiego, a 6 prawosławnego. Wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 48 budynków mieszkalnych[2]. 16 października 1933 utworzyła gromadę Polnica I w gminie Hoża[3].
Po II wojnie światowej weszła w struktury ZSRR.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1176.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 34.
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polnica, dwie wsie..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 483.
- Polnica na mapie WIG (1932)
- Polnica na mapie WIG (1928)
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
-1932_300dpi_bcuj298233-285437.jpg){kind=link}
