Przejdź do zawartości

Polski Związek Ludowy „Odrodzenie”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polski Związek Ludowy „Odrodzenie”
Skrót

PZL „O”

Lider

Ludwik Chomiński, Stefan Mickiewicz

Data założenia

luty 1920

Data rozwiązania

czerwiec 1922

Ideologia polityczna

socjalizm agrarny, agraryzm

Polski Związek Ludowy „Odrodzenie”polskie i środkowolitewskie ugrupowanie polityczne o charakterze ludowym. Było blisko związane z Polskim Stronnictwem Ludowym „Wyzwolenie”. Organem prasowym partii była „Gazeta Ludowa[1].

Zarys programu

[edytuj | edytuj kod]

Partia sprzeciwiała się bezwarunkowej inkorporacji Wileńszczyzny do Polski. Przed wyborami w 1922 roku podzieliła się na dwa skrzydła. Na czele frakcji opowiadającej się za autonomią Wileńszczyzny w ramach Polski stanął Ludwik Chomiński. Główną postacią drugiej frakcja opowiadającej się za federacją z Litwą Kowieńską był Stefan Mickiewicz[2]. Społecznie partia reprezentowała radykalny i lewicowy nurt ruchu ludowego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polski Związek Ludowy „Odrodzenie”, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-05-30].
  2. Polski Petersburg [online], www.polskipetersburg.pl [dostęp 2024-05-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]