Pomnik Germanii w Raciborzu
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data odsłonięcia |
1883 |
| Data likwidacji |
1945 |
Położenie na mapie Raciborza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego  | |
 50°05′34,7″N 18°12′50,9″E/50,092972 18,214139
| |
Pomnik Germanii w Raciborzu – znajdował się na skwerze przy ulicy Wojska Polskiego i Karola Miarki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 80. XIX wieku u zbiegu dzisiejszych ulic Wojska Polskiego i Karola Miarki urządzono skwer, który nazwano Germaniaplatz (pol. Plac Germanii)[1][2]. W środku usytuowano pomnik bogini Germanii, który miał upamiętniać poległych w latach 1866 oraz 1870–1871[2][3]. Powstał on w 1883 roku i był pierwszym świeckim pomnikiem w mieście[3].
W 1911 roku w pobliżu pomnika umieszczono 2 armaty wzoru 1862 o kalibrze 92 mm zdobyte w czasie wojny francusko-pruskiej, które ofiarował książę Karol Maksymilian VI von Lichnowsky[2][3]. Wcześniej działa próbowano umieścić na rynku, jednak nie wkomponowały się one w otoczenie. Armaty były hojnym darem, za co dziękował donatorowi burmistrz miasta, August Bernert, w specjalnym liście. W 1887 roku książęta Lichnowscy sprzedali królowi pruskiemu, Wilhelmowi I podobne działa po 669 talarów za sztukę. Armaty zniknęły po 1945 roku, stały się prawdopodobnie łupem Armii Czerwonej. Dwa podobne działa można oglądać do dzisiaj w Muzeum Zamkowym w Hradcu[3].
W 1945 roku pomnik został zlikwidowany, a na cokole w 1946 roku umieszczono tablicę poświęconą Tadeuszowi Kościuszce. Kilkanaście lat później zlikwidowano również cokół, a tablicę przeniesiono obok budynku Młodzieżowego Domu Kultury przy ulicy Stalmacha 12[2][3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Pomnik znajdował się na niewielkim kopcu. Miał 2 metry wysokości, wsparty był na 4-metrowym cokole[1][2]. Cały pomnik znajdował się na wysokości drugiego piętra zakładu dla głuchych, który znajdował się za przepływającą wtedy tamtędy Psiną[1]. Po zlikwidowaniu pomnika w 1945 roku pozostał cokół, na którym w 1946 roku znalazła się tablica poświęcona Tadeuszowi Kościuszce: W hołdzie Tadeuszowi Kościuszce, * 1746 r. + 1817 r., wielkiemu bojownikowi o demokrację i niepodległość Polski – młodzież Ziemi Raciborskiej – 1946 r. Tablica ta była pierwszym pomnikiem umieszczonym po II wojnie światowej w Raciborzu[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Newerla: Dzieje Raciborza i jego dzielnic. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2008. ISBN 978-83-89802-73-6. (pol.).
- Janusz Nowak: Posąg bogini Germanii jako kontrkolumna maryjna. www.raciborz.com.pl, 13 października 2010. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).