Pomnik Minina i Pożarskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Minina i Pożarskiego
Памятник Минину и Пожарскому
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Plac Czerwony

Data budowy

1816-1818

Data odsłonięcia

1818

Ważniejsze przebudowy

1936

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Minina i Pożarskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Minina i Pożarskiego”
Ziemia55°45′10,001″N 37°37′21,000″E/55,752778 37,622500

Pomnik Minina i Pożarskiego (ros. Памятник Минину и Пожарскому) – grupa rzeźbiarska z brązu, wykonana przez Iwana Martosa, usytuowana przed Cerkwią Wasyla Błogosławionego na Placu Czerwonym. Jest to pierwszy pomnik w Moskwie, powstał w latach 1807–1818[1].

Pomnik poświęcony Kuźmie Mininowi i Dymitrowi Michajłowiczowi Pożarskiemu, jednym z przywódców zbrojnych oddziałów ochotników (Народное ополчение) w czasie polskiej interwencji podczas wielkiej smuty i wyparciu sił polsko-litewskich z Moskwy w 1612 roku. Napis na pomniku głosi: „Obywatelowi Mininowi i księciu Pożarskiemu, wdzięczna Rosja, latem 1818”[2].

Pomnik został ufundowany przez mieszkańców Niżnego Nowogrodu i miał powstać na 200-lecie zwycięstwa nad Polakami. Przeszkodziła temu wojna z Napoleonem i ostatecznie ukończono go w 1818 roku. W 1931 roku władze sowieckie przesunęły pomnik z centralnego miejsca Placu Czerwonego pod Cerkiew Wasyla Błogosławionego, gdzie stoi do dziś[3].

Odbudowa tego pomnika rozpoczęła się w listopadzie 2020 roku, nie wywożono pomnika z miejsca obecnego położenia w tym celu, nad nim zbudowano specjalny pawilon. Restaurację prowadziło Międzyblastyczne naukowo-restauracyjne Zarząd sztuki (MNRHU) i Pracownia restauracyjna "dziedzictwo". Akcję poparli m.in. Władimir Maszkow, Grigorij Leps, Igor Ugolnikow, Oksana Fiodorowa, Tekla Tołstoja. Największy prywatny wkład wniósł Władimir Gruzdev.[4]

Od 2005 roku pod pomnikiem odbywają się centralne obchody Dnia Jedności Narodowej, święta narodowego Rosji (4 listopada). W tym samym roku w Niżnym Nowogrodzie odsłonięto dokładną kopię moskiewskiego pomnika[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]