Pordzewiacz jabłoniowy

Pordzewiacz jabłoniowy

Aculus schlechtendali
Nalepa, 1890
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Podgromada	roztocze
Rząd	Trombidiformes
Podrząd	Prostigmata
Infrarząd	Eupodina
Nadrodzina	szpeciele
Rodzina	szpecielowate
Rodzaj	Aculus
Gatunek	pordzewiacz jabłoniowy

Pordzewiacz jabłoniowy (Aculus schlechtendali) – gatunek roztocza z rodziny Eriophyidae będący agrofagiem jabłoni.

Biologia

Zimują samice w szczelinach kory pod łuskami pąków. Samice są deutogynne – potrafią zimować w odróżnieniu od protogynnych. Jaja wiosną składane u nasady ogonków liściowych. Dalszy rozwój na spodniej stronie liści. W jednym roku może wystąpić od 3-5 pokoleń. Żeruje głównie na jabłoniach. Spodnia strona liścia ordzawiona, wcześniej opadają z powodu uszkodzeń hamujących fotosyntezę i zwiększających transpirację.

Pierwszymi zauważalnymi objawami występowania pordzewiacza są zdeformowane młode liście rozwijające się z wiosennych pąków.

Zwalczanie

W sadach zwalczanie pordzewiacza przeprowadza się na dwa sposoby. Jednym jest zwalczanie chemiczne stosując opryski pestycydami z grupy akarycydów w latach nasilenia szkodnika, jeśli przeprowadzana lustracja wykazuje przekroczenie progu zagrożenia.

Oprócz zwalczania chemicznego od końca lat 90. wprowadza się w sadach zwalczanie biologiczne introdukując dobroczynka gruszowca (Typchlodromus pyri) , – naturalnego roztocza – drapieżcę dla szpecieli. Pozwala on utrzymać populację szkodnika na poziomie nie zagrażającym uprawie.