Portal:Astronomia/Sylwetka 09 2022
Ernst Julius Öpik (ur. 10 października?/22 października 1893 w Kundzie, zm. 10 września 1985 w Bangor) – estoński astronom. W 1932 roku zaproponował istnienie odległego okołosłonecznego obłoku materii, z którego miałyby pochodzić komety (tzw. Obłok Öpika-Oorta).
Öpik ukończył gimnazjum w Tallinnie, a później wyższe studia na Cesarskim Uniwersytecie w Moskwie. W 1916 roku, po 4 latach spędzonych w Obserwatorium Moskiewskim, mianowano go dyrektorem Wydziału Astronomicznego w Taszkencie. W 1921 roku podjął pracę w obserwatorium astronomicznym w Tartu, którą kontynuował aż do roku 1944, i którą przerwał jedynie dla badań w Harvard College Observatory w latach 1930–1934.
Kilka z jego najważniejszych dokonań to:
- pierwsze obliczenia gęstości białego karła (40 Eri B) w 1915 roku,
- pierwsze dokładne wyznaczenie odległości do pozagalaktycznego obiektu (Messier 31) w 1922 roku,
- skonstruowanie hipotezy istnienia odległego okołosłonecznego obłoku materii jako miejsca pochodzenia komet Układu Słonecznego (Obłok Öpika-Oorta) w 1932 roku,
- prace teoretyczne nad ewolucją karłów i ich ewolucją w olbrzymy w 1938 roku,
- nowa teoria ziemskich epok lodowych z 1952 roku.