Prawo konsularne (2015)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. Prawo konsularne
Nazwa potoczna

Prawo konsularne

Państwo

 Polska

Data wydania

25 czerwca 2015

Miejsce publikacji

Dz.U. z 2015 r. poz. 1274

Tekst jednolity

Dz.U. z 2023 r. poz. 1329

Data wejścia w życie

1 listopada 2015

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo konsularne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2023 r. poz. 547

Wejście w życie ostatniej zmiany

7 kwietnia 2023

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. Prawo konsularne – polska ustawa uchwalona przez Sejm RP, która określa tryb powoływania konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, funkcje konsularne, tryb postępowania przed konsulem, zasady pobierania opłat konsularnych oraz tryb powoływania konsula honorowego Rzeczypospolitej Polskiej i jego funkcje.

Przebieg procesu legislacyjnego[edytuj | edytuj kod]

Rzędowy projekt ustawy „Prawo konsularne” wpłynął do Sejmu 27 marca 2015 roku. 8 kwietnia tego samego roku skierowano projekt ustawy do pierwszego czytania, które odbyło się 22 kwietnia 2015 roku. Następnie projekt skierowano do prac w Komisji Spraw Zagranicznych. 23 czerwca 2015 roku przekazano sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych, w którym komisja wniosła o uchwalenie projektu ustawy. Sprawozdawcą Komisji był poseł Marek Krząkała. Dzień później odbyło się drugie czytanie projektu ustawy w Sejmie, po którym przekazano ją do dalszych prac w Komisji. Tego samego dnia, poseł Marek Krząkała przedstawił Sejmowi sprawozdanie Komisji, w którym wniosła ona o odrzucenie poprawek. 25 czerwca odbyło się trzecie czytanie, po którym Sejm uchwalił ustawę „Prawo konsularne”. Głosowało 431 posłów: 430 głosowało za, 1 przeciw, 0 wstrzymało się od głosu. 29 czerwca ustawa została przekazana Marszałkowi Senatu, a dzień później, Prezydentowi. 22 lipca 2015 na posiedzeniu Senat nie wniósł poprawek. 24 lipca ustawa została przekazana Prezydentowi do podpisu. 5 sierpnia 2015 Prezydent RP podpisał ustawę.

Budowa ustawy[edytuj | edytuj kod]

Ustawa „Prawo konsularne” nie zawiera preambuły i składa się ze 153 artykułów, podzielonych na sześć działów, z których część jest podzielona na rozdziały:

  • Dział I. Przepisy ogólne (art.1 – 3. 2.)
  • Dział II. Konsulowie i funkcje konsularne (art. 4 – 49. 2.)
    • Rozdział 1. Urzędnicy konsularni (art. 4 – 9. 4.)
    • Rozdział 2. Konsulowie (art. 10 – 16.3)
    • Rozdział 3. Funkcje konsularne (art. 17 – 49. 2.)
  • Dział III. Postępowanie przed konsulem (art. 50 – 104)
    • Rozdział 1. Przepisy ogólne (art. 50 – 57. 3.)
    • Rozdział 2. Załatwianie spraw (art. 58. 1 – 62. 2)
    • Rozdział 3. Terminy (art. 63. 1 – 65. 3)
    • Rozdział 4. Doręczenia (art. 66 – 71)
    • Rozdział 5. Wszczęcie postępowania (art. 72. 1 – 77)
    • Rozdział 6. Dowody (art. 78. 1. – 80)
    • Rozdział 7. Decyzje i postanowienia (art. 81. 1 – 87)
    • Rozdział 8. Odwołania, zażalenia i wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 88. 1 – 94. 4)
    • Rozdział 9. Wznowienie postępowania (art. 95 – 101. 3.)
    • Rozdział 10. Zaświadczenia
  • Dział IV. Opłaty konsularne i wydatki (art. 105. 1 – 119. 3.)
  • Dział V. Konsulowie honorowi (art. 120 – 137. 2.)
  • Dział VI. Przepisy końcowe (art. 138 – 153)
    • Rozdział 1. Zmiany w przepisach obowiązujących (art. 138 – 149)
    • Rozdział 2. Przepisy przejściowe i końcowe (art. 150 – 153).

Akty zmienione[edytuj | edytuj kod]

Ustawa – Prawo konsularne zmieniła 12 aktów prawnych.

Akty uchylone[edytuj | edytuj kod]

Ustawa – Prawo konsularne uchyliła ustawę z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Akty zmieniające[edytuj | edytuj kod]

Do tej pory wydano 15 aktów prawnych, zmieniających ustawę – Prawo konsularne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]