Preiļi
56°18′N 26°43′E/56,300000 26,716667 Prele, kościół katolicki | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Gmina | |||
| Powierzchnia |
5,1[potrzebny przypis] km² | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Kod pocztowy |
LV-5301 | ||
Położenie na mapie Łotwy  | |||
| 56°18′N 26°43′E/56,300000 26,716667
| |||
| Strona internetowa | |||
Preiļi (pol. Prele, niem. Prely, lit. Preiliai, ros. Прейли) − miasto na Łotwie, leżące w historycznej krainie Łatgalia, centrum administracyjne okręgu Preiļi. 8605 mieszkańców (2004).[potrzebny przypis]
Historia
[edytuj | edytuj kod]W Prelach stał niegdyś warowny zamek krzyżacki. Rodzina Borchów, dziedziców tej ziemi od XIV do XIX wieku, wybudowała tu pałac, który spłonął na początku XVIII wieku. Wreszcie Michał Borch wybudował tu około 1836 roku neogotycki pałac, którego ruiny zachowały się do dzisiejszych czasów[2].
Majątek Prele został opisany w 3. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[2].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 600 osób. 11 sierpnia 1941 roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano na cmenatrzu żydowskim. Sprawcami zbrodni byli miejscowi policjanci łotewscy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā». pmlp.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-22)].
- ↑ a b Prele, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 3: Województwo trockie, Księstwo Żmudzkie, Inflanty Polskie, Księstwo Kurlandzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992, s. 331–336, ISBN 83-04-03947-8, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1017.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prele, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 33.
- Prele, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 515.