Primo Nebiolo

Primo Nebiolo
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1923 ; Turyn
Data i miejsce śmierci	7 listopada 1999 ; Rzym
Rodzaj działalności	działacz sportowy
	4. przewodniczący IAAF
Okres urzędowania	od 1981; do 1999
Poprzednik	Adriaan Paulen
Następca	Lamine Diack
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Primo Nebiolo (ur. 14 lipca 1923 w Turynie, zm. 7 listopada 1999 w Rzymie) – włoski działacz sportowy, przewodniczący IAAF w latach 1981-1999.

Życiorys

Studiował nauki polityczne i prawo na Uniwersytecie Turyńskim. Był prezesem wielu firm, w szczególności budowlanych.

Podczas II wojny światowej służył jako ochotnik na wielu ważnych stanowiskach we włoskiej armii. W 1943 włączył się do ruchu partyzanckiego. Za jego odwagę i waleczność, 25 kwietnia 1945 został mianowany przez Komitet Wyzwolenia Narodowego (CLN) generalnym inspektorem w rządzie włoskim w Piemoncie.

Związany z działalnością sportową, pełnił funkcję m.in. przewodniczącego uniwersyteckiego klubu sportowego CUS Torino. Był organizatorem Akademickich Mistrzostw Świata w Lekkiej Atletyce w 1975 w Rzymie i Mistrzostw Świata w Narciarstwie Alpejskim w 1976 w Livigno. Nebiolo piastował również kierownicze stanowiska w ruchu olimpijskim. W latach 1981–1999 był przewodniczącym lekkoatletycznego związku IAAF. Od 2000 w Turynie rozgrywany jest Memoriał Primo Nebiolo.

Odznaczenia i wyróżnienia

Włoskie:

Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki (1975)^[1]
Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki (1971)^[2]

Zagraniczne^[3]^[4]:

Krzyż Wielki Zasługi dla Sportu (Portugalia, 1989)
Order Gwiazdy Ludowej Republiki (Węgry, 1989)
Order Zasługi Republiki (Węgry, 1995)
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania, 1991),
Wielka Wstęga I Klasy Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1991)
Komandor Orderu Narodowego Lwa (Senegal, 1992)
Złoty Order Olimpijski (1992)
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN (Niemcy, 1993)
Order Zasługi dla Sportu (Kuba, 1993)
Wielki Oficer Orderu Leopolda II (Belgia, 1993)
Honorowe obywatelstwo Sarajewa (Bośnia i Hercegowina, 1996)^[5]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Polska, 1997)^[6]

oraz wiele tytułów honorowych (np. honorowa profesura prawa na Uniwersytecie w Atenach). W 1999 został Honorowym Obywatelem Bydgoszczy.

Przypisy

↑ Sito web del Quirinale: dettaglio decorato.
↑ Sito web del Quirinale: dettaglio decorato.
↑ Honorary President Dr.Primo NEBIOLO (ITA). [dostęp 2016-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)].
↑ Rok 1998 – Dr Primo Nebiolo. Doktorzy Honoris Causa
↑ A.A. H. A.A., Ko su počasni građani Grada Sarajeva [online], Haber.ba, 3 marca 2019 [dostęp 2020-06-04] (bośn.).
↑ M.P. z 1997 r. nr 38, poz. 375

[1] Sito web del Quirinale: dettaglio decorato.

[2] Sito web del Quirinale: dettaglio decorato.

[3] Honorary President Dr.Primo NEBIOLO (ITA). [dostęp 2016-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)].

[4] Rok 1998 – Dr Primo Nebiolo. Doktorzy Honoris Causa

[5] A.A. H. A.A., Ko su počasni građani Grada Sarajeva [online], Haber.ba, 3 marca 2019 [dostęp 2020-06-04] (bośn.).

[6] M.P. z 1997 r. nr 38, poz. 375

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]