Program Restytucji Populacji Sokoła Wędrownego w Polsce

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Program Restytucji Populacji Sokoła Wędrownego w Polsce – program opracowany przez sokolników, myśliwych i przyrodników zainteresowanych odbudową populacji tego gatunku, z inicjatywy ówczesnego wojewódzkiego konserwatora przyrody we Włocławku Czesława Sielickiego. Porozumienie o powołaniu Programu podpisali w roku 1993 przedstawiciele Wojewody Włocławskiego, Wojewody Krakowskiego, Zarządu Głównego PZŁ i Fundacji Aktywnej Ochrony Ptaków Ginących. Program, po zaopiniowaniu przez Państwową Radę Ochrony Przyrody, został zatwierdzony przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (obecnie Minister Środowiska).

Pracami na rzecz odtworzenia populacji sokołów w Polsce kieruje Rada Programu, złożona z szefów ośrodków hodowli tego gatunku oraz przedstawicieli instytucji zajmujących się sokołem (między innymi Stowarzyszenie na rzecz Dzikich Zwierząt "Sokół", Polski Związek Łowiecki, Gniazdo Sokolników, Polski Zakon Sokolników) .

Najważniejszym celem Programu jest odbudowa populacji nadrzewnej sokoła wędrownego, niegdyś charakterystycznej dla obszaru Polski.

Podstawowe elementy Programu to hodowla sokołów, ich reintrodukcja, obrączkowanie reintrodukowanych ptaków oraz monitoring odbudowującej się populacji, w tym instalowanie sztucznych gniazd i obrączkowanie piskląt.

Od 2010 roku Stowarzyszenie na rzecz Dzikich Zwierząt "Sokół" prowadzi Program na nowych zasadach, opartych o doświadczenia podobnego Programu zrealizowanego w Niemczech. Główne zasady nowego Programu to koncentracja reintrodukcji w ograniczonej liczbie lokalizacji, preferowane wypuszczanie samców jako kluczowych dla powodzenia Programu oraz ścisła współpraca z leśnikami i skierowane do nich programy edukacyjne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Program_Restytucji_Populacji_Sokoła_Wędrownego_w_Polsce&oldid=68139375”