Projekt Longshot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfa Centauri, cel misji Longshot

Projekt Longshot – koncepcyjny projekt NASA, stworzony w latach 1987–88, mający na celu opracowanie planu wysłania do układu Alfa Centauri bezzałogowej sondy. Głównymi celami misji miały być: wyznaczenie za pomocą paralaksy odległości do gwiazd stałych, zbadanie gwiazd tworzących układ oraz ośrodka międzygwiezdnego.

Projekt zakładał wykorzystanie dostępnej technologii oraz realistyczne perspektywy rozwoju techniki na przestrzeni 20-30 lat do czasu wysłania sondy. W celu rozpędzenia statku do wymaganej prędkości przelotowej w locie międzygwiezdnym, został zaproponowany pulsacyjny napęd termojądrowy, wykorzystujący sekwencję eksplozji termojądrowych, przeprowadzonych w sposób niezagrażający sondzie. Dzięki niemu sonda miała osiągnąć maksymalną prędkość 13 411 km/s, czyli ok. 4,5% prędkości światła w próżni. Mimo tak wielkiej szybkości, planowany czas lotu wynosił 100 lat.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Termin rozpoczęcia misji został określony luźno jako „początek XXI wieku”. Sonda miała zostać złożona na niskiej orbicie okołoziemskiej przez załogę Stacji Kosmicznej z modułów wysyłanych kolejno z Ziemi. Następnie za pomocą silnika rakietowego na paliwo chemiczne, miała zostać umieszczona na orbicie okołoziemskiej, a następnie okołosłonecznej, nachylonej pod kątem 61° do równika niebieskiego (deklinacja układu α Cen). Dopiero tam, z dala od Ziemi, miał zostać uruchomiony główny silnik sondy.

W trakcie kolejnych dziesięcioleci lotu sonda zbierałaby dane dotyczące ośrodka międzygwiezdnego. Po 71 latach statek rozpocząłby hamowanie, obracając się o 180° i ponownie uruchamiając silnik pulsacyjny. To pozwoliłoby na przelot w pobliżu gwiazdy Proxima Centauri po dalszych 20 latach, a następnie wejście na orbitę wokół Alfa Centauri B. Główna część misji zakładała badania obu centralnych gwiazd oraz wyznaczenie metodą paralaksy odległości do gwiazd w promieniu 1,2 Mpc od Słońca (czyli nie tylko w całej Drodze Mlecznej, ale też w galaktyce Andromedy).

Problemy realizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Pod względem czasu trwania, taka misja przekraczałaby jakąkolwiek wcześniej przeprowadzoną; niezbędna byłaby współpraca kilku pokoleń naukowców. Koszty konstrukcji sondy i utrzymania infrastruktury na Ziemi prawdopodobnie byłyby wyższe niż programu Apollo.

Napęd jądrowy, choć realistyczny i bardzo obiecujący, wciąż nie został wprowadzony do użytku w sondach kosmicznych. Oprócz wysokich kosztów realizacji, prace nad tego typu silnikami spotykają się z ogromną niechęcią społeczną. Podobny problem dotyczy umieszczonego na pokładzie reaktora jądrowego, mającego zasilać aparaturę badawczą i silniki.

Także komunikacja z sondą oddaloną o 4,37 roku świetlnego byłaby niezmiernie utrudniona. Projekt Longshot zakładał wykorzystanie laserów wysokiej mocy do przesyłania danych na Ziemię. Sonda musiałaby działać niemal całkowicie autonomicznie, korygując tor i prędkość lotu, a w późniejszej części misji także wybierając cele badań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]