Przejdź do zawartości

Przełamanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przełamanie (ang. breakthrough) – to natarcie na broniącego się przeciwnika[1]; jest formą natarcia[2], w której wojska dążą do przedarcia się poprzez jego obronę. Przez przełamanie dąży się do uchwycenia obiektów w głębi, w ten sposób naruszona zostaje spoistość obrony przeciwnika. Ma ono miejsce na wąskim odcinku obrony, wymaga ześrodkowania odpowiednich sił i środków.

Charakterystyka przełamania

[edytuj | edytuj kod]

Do przełamania dochodzi zazwyczaj, gdy nie ma możliwości obejścia broniącego się przeciwnika[3]. Polega ono na stworzeniu wyłomu w obronie przeciwnika, naruszeniu jej trwałości i w konsekwencji wprowadzeniu przez luki kolejnych sił do prowadzenia natarcia w głębi obrony strony przeciwnej. Dokonanie wyłomu wiąże się z koniecznością atakowania od czoła. Wymaga to uzyskania znacznej przewagi na wybranym kierunku[4]. Uderzenie zgrupowania przełamującego poprzedzone jest rażeniem ogniowym, elektronicznym i informacyjnym. Samo przełamanie ma zazwyczaj wymiar powietrzno-lądowy. Niezbędne jest obezwładnienie środków przeciwpancernych przeciwnika i naruszenie trwałości jego obrony. Za cel przełamania można przyjąć rozbicie sił przeciwnika w takim stopniu, aby nie były one zdolne do stawiania zorganizowanego oporu, a wytworzone warunki gwarantowały rozwinięcie natarcia i zastosowanie innej jego formy[5].Odcinek przełamania powinien znajdować się na kierunku głównego uderzenia nacierających wojsk. Szerokość odcinka przełamania i sposób rozbicia przeciwnika będzie zależał od możliwości ogniowych, jakimi dysponuje nacierający[6]. Przełamania dokonuje się zwykle na wąskim odcinku (przeciętnie 8–10% szerokości całego pasa działania związku operacyjnego) i na głębokość taktyczną ugrupowania nieprzyjaciela[7]. Powinny one zapewnić uzyskanie takiego stopienia obezwładnienia przeciwnika, aby nacierającym wojskom zminimalizować straty oraz zapewnić szybki ruch w głąb ugrupowania obronnego.

Przełamanie obrony jest zakończone wówczas, kiedy rozbite zostaną siły główne pierwszorzutowego oddziału przeciwnika, a dokonany wyłom sięga głębokości jego ugrupowania bojowego[6]. Obronę uznaje się za przełamaną, jeśli przeciwnik pozbawiony zostanie możliwości odtworzenia jej o podobnym charakterze w głębi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]