Przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy
Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |

Przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy, ppzr (j. ang. MANPADS – man-portable air-defense system) – lekki rakietowy pocisk przeciwlotniczy przeznaczony do zwalczania wzrokowo obserwowalnych celów powietrznych, w tym samolotów, śmigłowców i innych obiektów emitujących promieniowanie z zakresu widmowego podczerwieni. Zazwyczaj przenośne zestawy przeciwlotnicze wykorzystują naprowadzanie pocisku za pomocą podczerwieni, istnieją też rakiety przeciwlotnicze naprowadzane za pomocą wiązki lasera.
Ze względu na zagrożenie jakie stanowi tego typu broń dla lotnictwa cywilnego, ściśle kontrolowane jest jej posiadanie i międzynarodowy handel, także z uwagi na zagrożenie atakami terrorystycznymi z użyciem przeciwlotniczych zestawów rakietowych. Monitorowane jest także tempo i kierunki rozprzestrzeniania się tej broni, głównie niewykorzystywanych egzemplarzy – pozostałości po lokalnych konfliktach np. rakiet FIM-92 Stinger po wojnie afgańskiej toczonej w latach 1979–1989.
Przykłady broni ppzr[edytuj | edytuj kod]

- Grom (Polska)
- Piorun (Polska)
- Mistral (Francja)
- RBS 70 (Szwecja)
- FIM-43 Redeye (Stany Zjednoczone)
- FIM-92 Stinger (Stany Zjednoczone)
- 9K32 „Strieła-2” (Rosja)
- 9K36 „Strieła-3” (Rosja)
- 9K38 „Igla” (Rosja)
- 9K310 „Igla-M” (Rosja)
- Blowpipe (Wielka Brytania)
- Javelin (Wielka Brytania)
- Starburst (Wielka Brytania)
- Starstreak (Wielka Brytania)
- Anza (Pakistan)
- Typ 91 (Japonia)
- Typ 93 (Japonia)
- KP-SAM Shin-Gung (Korea Południowa)
- HN-5 (Chiny)
- QW-1 (Chiny)
- QW-2 (Chiny)
- FN-6 (Chiny)