Pseudophryne corroboree

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudophryne corroboree[1]
(Moore, 1953)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żółwinkowate

Rodzaj

Pseudophryne

Gatunek

Pseudophryne corroboree

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Pseudophryne corroboree – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żółwinkowatych.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Grzbiet Pseudophryne corroboree jest jasnożółty lub zielono-żółty z licznymi połyskliwymi, podłużnymi, nieregularnymi, czarnymi elementami. Brzuszna strona ciała ma barwę czarno-białą lub czarno-żółtą. Skóra na grzbiecie jest szorstka, na brzuchu - gładka[3]. Dorosłe osobniki osiągają długość 25-30 mm[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest to gatunek endemiczny dla Australii. Występuje na terenie Parku Narodowego Kościuszki[5]. Pseudophryne corroboree żyją na obszarach górzystych z łagodnie opadającymi stokami na wysokościach od 1300 do 1760 m n.p.m. W okresie godowym przebywa w rejonie torfowisk, podmokłych łąk i wrzosowisk. Poza okresem godowym pojawia się głównie w lasach[4].

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Dieta Pseudophryne corroboree składa się głównie z małych mrówek, w mniejszym stopniu z innych bezkręgowców[4].

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Dorosłe osobniki przybywają na miejsca godów wczesnym latem. Gody trwają od stycznia do lutego[4]. Samice składają 16-40 jaj o średnicy 3,1-3,6 mm (z otoczką 6-10 mm)[5]. Kijanki wykluwają się jesienią i zimą, w okresie, gdy stan wód jest podwyższony. Metamorfoza zachodzi wczesnym latem[4].

Status[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten został uznany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) za krytycznie zagrożony w 2002 r., po gwałtownym spadku jego liczebności. Niekorzystny trend utrzymuje się nadal. Aktualnie liczba osobników Pseudophryne corroboree szacowana jest na ok. 250. Przyczyny tego zjawiska są jeszcze nieznane. Według niektórych hipotez odpowiadać za to mogą niekorzystne warunki pogodowe oraz rozwój patogenów, takich jak skoczkowce[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pseudophryne corroboree, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Pseudophryne corroboree, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Harold Cogger: Reptiles and Amphibians of Australia. Csiro Publishing, 2014, s. 104. ISBN 978-0-643-10977-3.
  4. a b c d e Pseudophryne corroboree. Australian Government. Department of the Environment. [dostęp 2014-09-06]. (ang.).
  5. a b c Jean-Marc Hero i inni, Pseudophryne corroboree, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-09-06] (ang.).