Pteroceltis tatarinowii

*Pteroceltis tatarinowii*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	konopiowate
Rodzaj	Pteroceltis
Gatunek	Pteroceltis tatarinowii
	Nazwa systematyczna
	Pteroceltis tatarinowii Maximowicz; Bull. Acad. Imp. Sci. Saint-Petersbourg 18: 293, cum f. 1873
Synonimy
	Ulmus cavaleriei H. Lév.;
	Ulmus cavaleriei H. Lév.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pteroceltis tatarinowii – gatunek drzewa z rodziny konopiowatych, reprezentujący monotypowy rodzaj Pteroceltis. Występuje na rozległych obszarach Chin (prowincje Anhui, Fujian, południowe Gansu, Guangdong, Kuangsi, Kuejczou, Hebei, Henan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Liaoning (Dalian), południowo-wschodnia Qinghai, Shaanxi, Szantung, Shanxi, Syczuan, Zhejiang). Rośnie na terenach górskich na skałach wapiennych i w dolinach rzek i strumieni, do rzędnej 1500 m n.p.m. Drzewo sadzone jest jako ozdobne, poza tym pozyskuje się z niego drewno, jego kora stosowana jest do wyrobu papieru Xuan, a z nasion tłoczy się olej^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drzewo osiągające do 20 m wysokości. Kora od jasnoszarej do ciemnoszarej. Na gałązkach wyraźnie widoczne przetchlinki. Pąki zimowe jajowate^[5].
Liście: Opadające zimą. U nasady z parą szybko odpadających, równowąskich przylistków. Liście osadzone są na omszonym ogonku długości od 0,5 do 1,5 cm. Blaszka liściowa szeroko jajowata do podługowatej, o długości 3–10 cm i szerokości 2–5 cm. Na brzegu blaszka nieregularnie piłkowana, na szczycie zaostrzona^[5].
Kwiaty: Roślina jednopienna. Kwiaty męskie skupione są w pęczki i wyrastają w kącie najniższego liścia na jednorocznych gałązkach. Okwiat jest pięciolistkowy, także pręcików jest 5. Kwiaty żeńskie rozwijają się pojedynczo w kącie najwyższego liścia na jednorocznym pędzie. Okwiat jest czterolistkowy, listki są lancetowate. Zalążnia bocznie ścieśniona^[5].
Owoce: Orzech żółtawozielony do żółtawobrązowego, kształtu kulistawego do eliptycznego, o średnicy 1-1,7 cm, nagi lub omszony, osadzony na szypułce długości 1–2 cm, z trwałym okwiatem i słupkiem^[5].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-06-19] (ang.).
↑ ^a ^b Pteroceltis tatarinowii Maxim.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2016-06-19].
↑ Pteroceltis tatarinowii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Pteroceltis tatarinowii. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2016-06-19].