Pterospora andromedea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pterospora andromedea
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

Pterospora

Gatunek

Pterospora andromedea

Nazwa systematyczna
Pterospora andromedea Nutt.
Gen. N. Amer. Pl. 1: 269 (1818)[3]
Synonimy
  • Monotropa procera Torr.[3]

Pterospora andromedea Nutt.gatunek z monotypowego rodzaju roślin Pterospora z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Występuje w dużej części Ameryki Północnej – w środkowym i północnym Meksyku, w zachodniej, środkowej i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych oraz na Alasce, a także w zachodniej i południowej Kanadzie[3][4].

Jest bezzieleniowym myko-heterotrofem[5] o największej wysokości w tej grupie roślin[6], występującym zarówno w suchych, jak i wilgotnych miejscach w iglastych i mieszanych lasach, najczęściej na głębokich, próchnicznych glebach, też na glebach wapiennych[4]. Rośnie zwykle w miejscach cienistych[6], na obszarach nizinnych i w górach sięgając do 3700 m n.p.m. Kwitnie latem[4]. Kwiaty zapylane są przez pszczoły sięgające długimi językami do wnętrza kwiatów po nektar[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Szczyt kwiatostanu
Pokrój
Roślina bezzieleniowa, bez łodygi i liści – rozwijająca jedynie kwiatostan[5].
Kwiaty
Zebrane we wzniesiony kwiatostan groniasty, osiągający wysokość od 15 do 170 cm (wyjątkowo nawet do 2 m[6]) i średnicę do 1,5 cm. Kwiatostan ma barwę różową do czerwonej, z czasem brązowieje, cały jest owłosiony i ogruczolony. Kwiaty wsparte są błoniastymi przysadkami o długości do 1 cm. Rozwijają się na odgiętych w dół szypułkach, wydłużających się nieco w czasie owocowania. Kwiaty są promieniste i zwieszone. Działki kielicha w liczbie 5 są wolne, lancetowate do jajowatych, osiągają 4–6 mm długości. Płatków urnowatej korony jest 5, są białe, kremowe lub żółtawe. Osiągają 6–9 mm długości, na wierzchołku są zaokrąglone i nieco odgięte. Pręciki w liczbie 10 schowane są w rurce korony. Ich nitki rozszerzają się ku górze i są nagie, pylniki są jajowate, mają 1 mm długości i pazurki o długości 1,5 mm; otwierają się dwoma owalnymi pęknięciami. Zalążnia powstaje z 5 owocolistków i jest 5-komorowa, z prostą, cienką szyjką słupka na szczycie ze znamieniem główkowatym, bez pierścienia włosków na szyjce[5][4].
Owoc
Suche torebki[5] o średnicy 5–10 mm i długości 7–14 mm[4], zawierające ponad 100 jajowatych, dookoła szeroko oskrzydlonych nasion[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Gatunek z monotypowego rodzaju roślin Pterospora Nutt.[5], będącego jednym z dwóch w plemieniu Pterosporeae w podrodzinie Monotropoideae Arnott (syn. Hypopityaceae Link, Monotropaceae Nuttall, nom. cons., Pyrolaceae Lindley, nom. cons.) w obrębie rodziny wrzosowatych Ericaceae Jussieu z rzędu wrzosowców Ericales Dumortier[2][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-01-11] (ang.).
  3. a b c Pterospora andromedea Nutt., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-11].
  4. a b c d e Pterospora andromedea Nuttall, [w:] Flora of North America [online], eFloras.org [dostęp 2024-01-11].
  5. a b c d e f Gary D. Wallace, Pterospora Nuttall, [w:] Flora of North America [online], eFloras.org [dostęp 2024-01-11].
  6. a b c Pterospora andromedea – Pinedrops [forest], [w:] Wildflowers, US Forest Service [dostęp 2024-01-11].
  7. Pterospora andromedea [online], Botanical Society of America [dostęp 2024-01-11].
  8. Genus Pterospora Nutt., [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [online], USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System [dostęp 2024-01-11].