Pucharek bukowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pucharek bukowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

tocznikowate

Rodzaj

pucharek

Gatunek

pucharek bukowy

Nazwa systematyczna
Hymenoscyphus fagineus (Pers.) Dennis
Persoonia 3(1): 74 (1964)

Pucharek bukowy (Hymenoscyphus fagineus (Pers.) Dennis) – gatunek grzybów z rodziny tocznikowatych (Helotiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenoscyphus, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Peziza faginea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1964 r. Richard William George Dennis[1]. Synonimy[2]:

  • Helotium fagineum (Pers.) Fr. 1849
  • Ombrophila faginea (Pers.) Boud. 1907
  • Pachydisca faginea (Pers.) Boud. 1904
  • Peziza faginea Pers. 1794
  • Phaeohelotium fagineum (Pers.) Hengstm. 2009

Polska nazwa według M.A. Chmiel[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocniki

Typu apotecjum siedzące lub z krótkim, mocnym trzonkiem, z dyskiem płaskim do wypukłego, średnica 1–3 mm, o barwie od białej do szaroniebieskiej, po wyschnięciu blado czerwonawobrązowe, mięsiste, u podstawy z brązowawym pierścieniem[4]

Cechy mikroskopowe

Worki 70–95 × 9–9,5 µm. Askospory 8–13(16) x 4–5(6) µm. Parafizy z cylindrycznym korpusem o niskim współczynniku załamania światła. Ekscypulum o teksturze globulosa-angularis[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Podano stanowiska pucharka bukowego w Ameryce Północnej, Europie i Azji[5]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła kilka stanowisk[3]. Nowe stanowiska podano także w latach następnych[6], a najbardziej aktualne są w internetowym atlasie grzybów. Zaliczony w nim jest do gatunków zagrożonych, wartych objęcia ochroną[7].

Grzyb saprotroficzny występujący na miseczkach owoców buka[3]. Owocniki tworzy od września do listopada[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  3. a b c Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 55, ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b c Bernard Declercq, The genus Hymenoscyphus S.F.Gray sensu lato in Belgium. Key to the species and varieties [online], gbif.org [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  5. Występowanie Hymenoscyphus fagineus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-04-08] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-04-08].
  7. Aktualne stanowiska Hymenoscyphus fagineus w Polsce [online], gbif.org [dostęp 2024-04-08] (pol.).