Płoń (jezioro)
53°08′49″N 15°05′05″E/53,146944 15,084722| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
16,8[1] m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia | |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
15270 m[1] |
| Objętość |
22306,8[1] |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora |
przepływowe |
Położenie na mapie gminy Przelewice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego  | |
| 53°08′49″N 15°05′05″E/53,146944 15,084722
| |
Płoń (niem. Plönesee) – jezioro na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Przelewice. Jezioro jest połączone z jeziorem Miedwie, rzeką Płonią i Kanałem Płońskim.
Płoń jest jeziorem morenowym. Ma wydłużony kształt w kierunku północno-zachodnim. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, brzegi są niskie, torfiaste. Leży 10 km wschód od Pyrzyc. Nad północnym skrajem jeziora leży Lubiatowo. W pobliżu jeziora znajdują się wsie: Karsko, Oćwieka, Kluki, Przelewice, Żuków.
W 2009 r. przeprowadzono badania jakości wód Płoni w ramach monitoringu diagnostyczno-operacyjnego. W ich wyniku oceniono stan ekologiczny na słaby (IV klasy), a stan chemiczny na dobry. W ogólnej dwustopniowej ocenie stwierdzono zły stan wód Płoni[3].
Nazwę Płoń wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Plönesee[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 94-95, ISBN 83-86001-29-1.
- ↑ Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 206. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Ocena jakości wód powierzchniowych w województwie zachodniopomorskim w roku 2009. WIOŚ Szczecin, 2010-11-14, s. 24.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mileska Maria Irena (red.): Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, wyd. II zmienione, wyd. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-09822-8;