Rabi’a al-Adawijja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rabi’a al-Adawijja (arab. رابعة العدوية, zm. 801) – mistyczka arabska z Basry. O jej życiu, obrosłym legendami hagiograficznymi, brak wiarygodnych źródeł historycznych.

Pochodziła z ubogiej rodziny. W dzieciństwie została porwana i sprzedana w niewolę. Wyzwolona, oddała się ascetyzmowi najpierw na pustyni, potem w Basrze[1].

Z jej twórczości zachowały się poezje, których tematem jest miłość doczesna i boska. Uchodzą za najwcześniejsze utwory tego typu powstałe w muzułmańskim środowisku mistycznym[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mały słownik kultury świata arabskiego. 1971, s. 438.
  2. The Routledge Encyclopedia of Arabic Literature. 1998, s. 643.