Przejdź do zawartości

Rada Ministrów Spraw Zagranicznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rada Ministrów Spraw Zagranicznych – organ powołany na konferencji poczdamskiej w 1945 roku w celu przygotowania propozycji regulacji pokojowych po II wojnie światowej[1]. Jej utworzenie było pomysłem strony amerykańskiej[1]. W jej skład weszli przedstawiciele mocarstw – USA, ZSRR, Wielkiej Brytanii, Francji i Chin[1]. Rada doprowadziła do wypracowania traktatów pokojowych z byłymi sojusznikami III Rzeszy, jednak niedoprecyzowanie procedur postępowania wywoływało liczne spory interpretacyjne w jej łonie[2]. Do prac dopuszczono także kraje niebędące stronami rozejmów z pokonanymi państwami – w zakresie spraw bezpośrednio ich dotyczących[2]. Ostatecznie traktaty wypracowane przez konferencję pokojową 21 państw zostały zatwierdzone przez Radę Ministrów Spraw Zagranicznych 11 grudnia 1946[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ryszard Zięba, Justyna Zając: Polska w stosunkach międzynarodowych 1945–1989. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009, s. 41. ISBN 978-83-7611-501-6.
  2. a b Ryszard Zięba, Justyna Zając: Polska w stosunkach międzynarodowych 1945–1989. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009, s. 42. ISBN 978-83-7611-501-6.
  3. Ryszard Zięba, Justyna Zając: Polska w stosunkach międzynarodowych 1945–1989. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009, s. 66. ISBN 978-83-7611-501-6.