Radio El
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
ul. 1 Maja 2 |
| Język |
polski |
| Data założenia | |
| Data likwidacji | |
| Właściciel |
Towarzystwo Rozwoju Rozgłośni Radiowej w Elblągu |
| Redaktor naczelny |
Witold Werner (1992-1993) Paweł Kasperczyk (1993-2012) |
| Częstotliwości w miastach |
94,10 MHz, Elbląg |
| Strona internetowa | |
Radio El – prywatna, lokalna rozgłośnia radiowa w Elblągu, powstała w czerwcu 1992 roku, z inicjatywy jej pierwszego szefa Witolda Wernera. Początkowo, jeszcze piracko – obecna była na częstotliwości 73,10 MHz[1]. Później, już legalnie – na 72,74 i 92,60 MHz[2]. We wrześniu 2003 roku stacja przeniosła się na częstotliwość 94,10 MHz.[1]
Znana była przede wszystkim z niekonwencjonalnych akcji: np. posadzenia dębu Kotana w pierwszą rocznicę śmierci Marka Kotańskiego, tablicy upamiętniającej podział województwa elbląskiego, oraz nadania nazwy Apolitycznego Rogu 2 Maja – jednemu ze skwerów w centrum Elbląga, w miejscu, gdzie spotykają się ulice 1 Maja oraz 3 Maja.
Założycielem Radia El był Witold Werner, który był jego pierwszym redaktorem naczelnym. Później został nim Paweł Kasperczyk. Pierwszym utworem wyemitowanym przez Radio El 10 czerwca 1992 roku, dokładnie o godzinie 16:00, był utwór Radio Ga Ga, grupy Queen. Utwór powracał na antenę, co roku o tej samej porze – w kolejną rocznicę powstania rozgłośni.
Lokalna stacja swoją emisję zakończyła 5 marca 2012 o godzinie 17:00.[3] Stację przejęło Radio Eska[4][5].
Bardziej znani redaktorzy, którzy przewinęli się przez całą historię rozgłośni (wraz z tytułami audycji)[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Barszcz (Chichot Elvisa, Cyk)
- Krzysztof Bidziński (Elbląska Encyklopedia Muzyczna – Muzyczny Elbląg, od 9 września 2007 do 4 marca 2012)
- Marcin Borchardt (Top-Mix – magazyn aktualności muzycznych, Mechaniczna Pomarańcza)
- Michał Florczak (Fonograf)
- Tomasz Gliniecki
- Marta Hajkowicz
- Ingrid Hintz
- Krzysztof Jaworski (Pudding czekoladowy, Harmonia sfer, Lista Przebojów Radia El, Elbląska Encyklopedia Muzyczna – Muzyczny Elbląg)
- Paweł Kasperczyk
- Krzysztof Lepiesza (Lista Przebojów Radia El)
- Marek Nowosad (Pogo)
- Marcin Cimaszkiewicz (Pogo, programy autorskie)
- Andrzej Oletzki (Poetyka przetrwania)
- Ireneusz Pietroń (Poetyka przetrwania)
- Janusz Pietruszyński (Lista Przebojów Radia El, od 11 września 1993 do 22 lutego 1997)
- Tadeusz Piotrowski (Radio w kapciach), (Lista przebojów dla 40-latków, czyli fruwa stara marynara)
- Krzysztof Rokita (Płonący sterowiec – klasyka rocka)
- Janusz Salmonowicz
- Mira Stankiewicz
- Krzysztof Kacprzak (Klasyczna muzyka Soul i R&B)
- Maciej Uchmański (Czarno To Widzę)
- Sebastian Bona-Kuchejda
- Agnieszka Staszewska
- Mariusz Ściwiarski (Przeboje stare, starsze i najstarsze)
- Joanna Ułanowska
- Grażyna Słomka (Magazyn Kulturalny od 1992 do 1996)
- Teresa Wojcinowicz (Wędrówki z przewodnikiem, MAK – Magazyn Aktualności Kulturalnych)
- Sławek Żaba (Żaboraba, Lista Przebojów Radia El, od 1 marca 1997 do ?, Lista Dance Power Dance)
- Mirosław Grażewicz (odpowiedzialny za wszelką elektronikę, cały system nadawczy i komputerowy Radia El w latach: 1991-2011)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b radiopolska.pl
- ↑ Oficjalna ulotka Radia El z roku 1997
- ↑ Radio El przestało nadawać. Teraz będzie ESKA Elbląg.. [dostęp 2012-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)].
- ↑ Radio El przestało istnieć
- ↑ Koniec radia EL! Od dziś Eska Elbląg!. [dostęp 2012-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-09)].