Przejdź do zawartości

Radzieckie okręty podwodne typu M

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu M
ilustracja
Kraj budowy

 ZSRR

Użytkownicy

 MW Bułgarii
 Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej
 Egipska Marynarka Wojenna
 Marynarka Wojenna
 Rumuńskie Siły Morskie
 Marynarka Wojenna ZSRR

Wejście do służby

1933

Zbudowane okręty

111

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

(XV) Na powierzchni: 280 t
W zanurzeniu: 350 t

Długość

49,5 m

Szerokość

4,4 m

Napęd

2 x silnik diesla o łącznej mocy 1200 KM (882 kW), 2 x silnik elektryczny o łącznej mocy 436 KM (321 kW), 2 x śruby

Prędkość

Nawodna: 14,7 węzłów
Podwodna: 7,8 węzłów

Załoga

31

Uzbrojenie

4 wyrzutnie torped kal. 533
1 działo plot kal. 45 mm 21-K

Okręty podwodne typu Mradzieckie małe okręty podwodne czterech serii VI, VI-bis, XII oraz XV, produkowane od lat 30. XX wieku. Łącznie zbudowano 111 okrętów tego typu. 6 okrętów serii XV znanej także jako projekt 96 w 1955 roku zostało przekazanych Polsce (Ślązak, Kaszub, Kurp, Krakowiak, Kujawiak i Mazur).

Podczas II wojny światowej zatonęły 33 okręty tego typu.

  • VI – w latach 1932 – 1934 zbudowano 30 okrętów tej serii;
  • VI-bis – w latach 1934 – 1936 zbudowano 19 okrętów tej serii;
  • XII – w latach 1936 – 1941 zbudowano 45 okrętów tej serii;
  • XV – pierwszy okręt serii M-XV, M-200 wcielono do służby we flocie radzieckiej w 1943 roku. W czasie II wojny światowej ukończono jeszcze 3 dalsze okręty tej serii, a po wojnie zbudowano ich aż 53 (ogółem zbudowano 57).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]