Rafał Pęczek
| |
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 października 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1959 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1919–1923, 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
  
| |
Rafał Pęczek[a] (ur. 11 października 1894 w Pisarach, zm. w 1959 w Lublinie) – żołnierz Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 11 października 1894 we wsi Pisary, w rodzinie Andrzeja (zm. ok. 1896) i Marianny z Mędrykowskich[1][2]. W 1912 ukończył dwa oddziały w szkole rosyjskiej i zaczął pomagać matce w pracy zarobkowej[3]. W 1917 został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[4].
3 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego[5]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 10. kompanii III batalionu 6 pułku piechoty Legionów[6]. Szczególnie zasłużył się m.in. 17 czerwca 1920 podczas walk odwrotowych z pod Kijowa, gdzie „mimo opanowania prawoskrzydłowej placówki pozostał na stanowisku, a po nadejściu rezerw, posuwając się prawym skrzydłem oddziału ogniem bocznym zmusza nieprzyjaciela do odwrotu i bierze jeńców”[2]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
15 kwietnia 1923 został zwolniony z wojska[2]. Do 1932 pracował w mleczarni w Opatowie[2]. W 1933 był pracownikiem sezonowym w Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 2 w Lublinie, a później został zatrudniony w Kadrze 9 batalionu pancernego w Lublinie jako cywilny wartownik[2][7].
Brał udział w walkach podczas kampanii wrześniowej. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako pracownik w młynie. Zmarł w 1959 roku w Lublinie, został pochowany na cmentarzu przy ul. Unickiej[8].
Był żonaty z Józefą z Kosiorów, z którą miał czworo dzieci: Janinę (ur. 1924), Zygmunta (ur. 1926), Edwarda (ur. 1929) i Tadeusza (ur. 1938)[8]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 643 – 22 lutego 1921[9][2][10][b][12]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 – 1929[4]
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta” nr 656[4]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 43 poz. 73 podaje nazwisko „Władysław Targowski” później sprostowane.
- ↑ Na podstawie metryki urodzenia i protokołu spisanego 30 listopada 1929 roku w Magistracie miasta Opatowa minister spraw wojskowych sprostował nazwisko odznaczonego orderem wojennym Virtuti Militari V klasy nr 643 kpr. Władysława Targowskiego z 6 pp Leg. na jego rodowe nazwisko „Pęczek Rafał”[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 162.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5–6.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 12 marca 1921, s. 402, jako kpr. Władysław Targowski.
- ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 41 poz. 73.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 28 czerwca 1930, s. 265.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-03]..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pęczek Rafał. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.31-2211 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-02].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Edward Skarbek: Zarys historji wojennej 6-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni odznaką pamiątkową „Orlęta”
- Pochowani na cmentarzu przy ulicy Unickiej w Lublinie
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1959
- Żołnierze 6 Pułku Piechoty Legionów