Raketenflugplatz Berlin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rolf Engel, Paul Ehmayr, Rudolf Nebel, Klaus Riedel oraz Kurt Heinisch na stanowisku startowym Berlin (początek lat 30.)

Raketenflugplatz Berlin – dawny ośrodek o powierzchni 4 km², należący do nieistniejącego obecnie Towarzystwa Podróży Kosmicznych (niem. Verein für Raumschiffahrt), zlokalizowany w berlińskiej dzielnicy Tegel. Został założony 27 września 1930 roku[1] na terenie dawnej strzelnicy, wydzierżawionym przez Rudolfa Nebela od pruskiego ministerstwa wojny[2][3]. Był wykorzystywany do konstrukcji oraz badania rakiet z silnikami na ciekły materiał pędny. Budowano tam i testowano rakiety typu Mirak i Repulsor, które często wybuchały. Początkowo maksymalna wysokość na jaką wznosiły się rakiety nie przekraczała 100 metrów, z czasem osiągano pułap do 4000 m. 30 września 1933 roku obiekt został zamknięty – rzekomo z powodu nieuregulowanego rachunku za wodę. W późniejszych latach siły zbrojne III Rzeszy przejęły teren celem rozwinięcia badań nad bronią rakietową.

Według Nebela, odgłosy towarzyszące testom silników rakietowych były słyszalne nawet z Placu Poczdamskiego. Spowodowało to zainteresowanie tematem przez prasę, która na łamach gazet ochrzciła inżynierów mianem „głupców z Tegel” (niem. „Die Narren von Tegel”)[4].

Dziś w miejscu stanowiska startowego znajduje się osiedle Cité Pasteur. W głównym holu nieczynnego już portu lotniczego Berlin-Tegel znajduje się relief upamiętniający pionierów rakietnictwaRudolfa Nebela, Hermanna Obertha i Wernhera von Brauna[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Raketenflug. Mitteilungsblatt des Raketenflugplatzes Berlin., luty 1932 (niem.). – fragment biuletynu.
  2. Rudolf Nebel, Die Narren von Tegel, Düsseldorf: Droste, 1972, s. 88 (niem.).
  3. Walter Dornberger, V-2, New York: The Viking Press, Inc., 1954, s. 28 (ang.).
  4. Rudolf Nebel, Die Narren von Tegel, Düsseldorf: Droste, 1972, s. 98 (niem.).
  5. Frank Koebsch, Kunst auf dem Flughafen Tegel [online], 19 marca 2012 [dostęp 2022-05-21] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]