Rało

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rało
Herb
Pobóg
Data urodzenia

XIV w.

Data śmierci

XV w.

Ojciec

N.N.

Matka

N.N.

Dzieci

Jakub Rałowicz (?)

Rało herbu Pobóg[1] (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich[2].

 Osobny artykuł: Unia horodelska.

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Rała, który został adoptowany przez przedstawicieli Pobogów[2]. Jednakże, z powodu braku wystarczającej ilości zachowanych źródeł historycznych, nie udaje się odnaleźć na jego temat większej ilości informacji[2].

Dokument unii horodelskiej z 1413 roku z przyczepionymi pieczęciami

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego przypuszczalnym synem jest Jakub Rałowicz, dziedzic Horodziłowa, położonego w dawnym powiecie oszmiańskim. W 1443 roku uposaża on kościół w Horodziłowie[a], a w XV w. otrzymuje od Wielkiego Księcia Litewskiego trzech ludzi w Markowie, zlokalizowanym w dawnym powiecie wilejskim. Brat rodzony Jakuba, nieznanego imienia, wspomniany jest w 1496 roku jako dziad Mongajły i Stanka Gincewiczów[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uposażył kościół dziesięcinami z tejże wsi i z osad Slyszyna, Jurgyowczyna i Dubrowny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]