Rejon kaliniński (Nowosybirsk)
| Rejon miasta Nowosybirska | |||
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Miasto | |||
| W granicach Nowosybirska |
1980 | ||
| Powierzchnia |
46,2 km² | ||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| Strefa numeracyjna |
+7 383 | ||
Położenie na mapie Nowosybirska  | |||
Położenie na mapie Rosji  | |||
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego  | |||
| 55,1°N 83,0°E/55,100000 82,966667 | |||
Rejon kaliniński w Nowosybirsku (ros. Калининский район) – jeden z rejonów rosyjskiego miasta Nowosybirsk. Najmłodsza dzielnica w mieście.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Położony na prawym brzegu Obu w północno-wschodniej części miasta. Zajmuje łączną powierzchnię 46,2 km kwadratowych, według danych na 2010 roku zamieszkuje go 186 495 osób, podczas gdy kilka lat wcześniej ich liczba wynosiła 183 000[1]. Do rejonu należy znajdująca się także znajdująca poza granicami miasta, swego rodzaju enklawa, Paszyno, będąca zapleczem dla kilku zakładów przemysłowych[2]. Długość dzielnicy z północy na południe wynosi 7,62 kilometra, a z zachodu na wschód 5,7 kilometra[3]. Wymiary enklawy Paszyno wynoszą 5,37 z północy na południe i 5,03 z zachodu na wschód[3]. Rejon kaliniński został powołany do życia 20 października 1980 roku, gdy wydzielono go z rejonu dzierżyńskiego, co czyni ją najmłodszą dzielnicą w granicach metropolii nowosybirskiej[3]. Liczba mieszkańców dzielnicy stanowi ok. 12,3% ogółu populacji Nowosybirska i 6,5% ogółu populacji całego obwodu nowosybirskiego[3]. Pierwsze posiedzenie sowieckich władz nowej dzielnicy odbyło się 13 listopada 1980 roku[3].
Historia dzielnicy sięga jednak jeszcze lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku. W 1942 roku zlokalizowano tutaj fabrykę maszyn Iskra, a w 1948 roku kompleks chemiczny[4]. Od 1957 roku działa dzielnicowy Pałac Kultury, od 1969 roku pływalnia Neptun, a w 1977 roku otwarto na tym terenie Pałac Sportów Zimowych Sibir[4]. Jedna z głównych ulic dzielnicy nosi imię Bohdana Chmielnickiego[5]. Architektura jest mieszaniną stylu pochodzącego z czasów Nikity Chruszczowa oraz późniejszych[5]. W rejonie kalinińskim, tak jak w innych rejonach Nowosybirska, działa samorząd dzielnicowy, który ma za zadanie czuwać nad sprawami lokalnych społeczności[6].
Transport[edytuj | edytuj kod]
Na obszarze kalinińskiego rejonu nie znajduje się żadna stacja Nowosybirskiego Metra. Dysponuje ona natomiast połączeniami z nowosybirską siecią tramwajową oraz autobusową.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mojgorod.ru: Новосибирск. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Vseon.com: Проект планировки жилого района Пашино в Калининском районе Новосибирска. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-21)]. (ros.).
- ↑ a b c d e Kalin-nsk.ru: История района. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)]. (ros.).
- ↑ a b Kalin-nsk.ru: Памятные даты. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)]. (ros.).
- ↑ a b Novosibirsk.obmen-russia.ru: Районы Новосибирска. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
- ↑ Kalin-nsk.ru: Структура администрации. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-17)]. (ros.).