Przejdź do zawartości

Renata Śliwińska

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renata Śliwińska
Data i miejsce urodzenia

5 września 1996
Skwierzyna

Wzrost

125 cm

Informacje klubowe
Klub

Start Gorzów Wielkopolski

Trener

Dariusz Niemczyn

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska paraolimpijskie
złoto Tokio 2020 pchnięcie kulą (F40)
Mistrzostwa świata IPC
srebro Londyn 2017 pchnięcie kulą (F40)
srebro Dubaj 2019 pchnięcie kulą (F40)
Mistrzostwa Europy IPC
złoto Grosseto 2016 pchnięcie kulą (F40/41)
złoto Grosseto 2016 rzut dyskiem (F40/41)
złoto Berlin 2018 pchnięcie kulą (F40)
srebro Berlin 2018 rzut dyskiem (F41)
złoto Bydgoszcz 2021 pchnięcie kulą (F40)
srebro Bydgoszcz 2021 rzut dyskiem (F41)
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Renata Śliwińska (ur. 5 września 1996 w Skwierzynie) – polska niepełnosprawna lekkoatletka specjalizująca się w konkurencjach rzutowych, dwukrotna wicemistrzyni świata, czterokrotna mistrzyni Europy. Występuje w klasyfikacji F40.

Uchwałą nr XXXIX/289/21 Rady Miejskiej w Skwierzynie z dnia 9 września 2021 otrzymała tytuł „Zasłużony Obywatel Skwierzyny”[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi ze Skwierzyny w województwie lubuskim. Urodziła się z niskim wzrostem. Lekkoatletykę zaczęła trenować w wieku 20 lat.

W 2016 roku wzięła udział w swoich pierwszych międzynarodowych zawodach w mistrzostwach Europy w Grosseto. Zdobyła tam dwa złote w medale w pchnięciu kulą (F40/41) i rzucie dyskiem (F40/41). Tego samego roku wystąpiła na igrzyskach paraolimpijskich w Rio de Janeiro. W zawodach rzutu dyskiem (F41) pobiła rekord świata w kategorii F40, lecz zajęła szóste miejsce. Podobne miejsce zajęła również w pchnięciu kulą (F40)[2].

W roku 2017 zadebiutowała podczas mistrzostw świata w Londynie, zdobywając srebrny medal w pchnięciu kulą (F40), czterokrotnie bijąc swój rekord życiowy[3]. Następnego roku na mistrzostwach Europy w Berlinie została mistrzynią Europy w pchnięciu kulą (F40), ustanawiając nowy rekord świata z wynikiem 8,50 metra[4]. Na tych samych zawodach zdobyła także srebrny medal w rzucie dyskiem (F41).

Na mistrzostwach świata w 2019 roku w Dubaju ponownie zdobyła srebrny medal w pchnięciu kulą (F40)[5]. W zawodach rzutu dyskiem (F41) pobiła rekord świata w kategorii F40 i ostatecznie zajęła ósmą pozycję[6].

W 2021 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. Została uhonorowana nagrodą Złotych Kolców w 2022[8].

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Rekordy świata[9]
    • Pchnięcie kulą (F40) – 9,35 (6 września 2020, Chorzów[10])
    • Rzut dyskiem (F40) – 24,77 (3 czerwca 2021, Bydgoszcz)[11]
    • Rzut oszczepem (F40) – 23,37 (24 sierpnia 2020 Kraków)[12]
  • Rekord paraolimpijski[13]
  • Rekord mistrzostw świata[14]
    • Rzut dyskiem (F40) – 24,65 (12 listopada 2019, Dubaj)
  • Rekordy Europy[15]
    • Pchnięcie kulą (F40) – 8,70 (19 września 2019, Sieradz)
    • Rzut dyskiem (F40) – 24,65 (12 listopada 2019, Dubaj)
    • Rzut oszczepem (F40) – 22,20 (24 czerwca 2017, Białystok)
  • Rekordy mistrzostw Europy[16]
    • Pchnięcie kulą (F40) – 8,50 (22 sierpnia 2018, Berlin)
    • Rzut dyskiem (F40) – 21,54 (26 sierpnia 2018, Berlin)

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zawody Miejscowość Konkurencja Wynik Pozycja
2016 Mistrzostwa Europy Włochy Grosseto Pchnięcie kulą (F40/41) 6,32 PB 1. miejsce
Rzut dyskiem (F40/41) 16,86 PB 1. miejsce
Igrzyska paraolimpijskie Brazylia Rio de Janeiro Pchnięcie kulą (F40) 6,64 PB 6. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 23,34 6. miejsce
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn Pchnięcie kulą (F40) 7,23 AR 2. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 21,21 CR 6. miejsce
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin Pchnięcie kulą (F40) 8,50 WR 1. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 21,54 2. miejsce
2019 Mistrzostwa świata Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Pchnięcie kulą (F40) 8,62 2. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 24,65 WR 8. miejsce
2021 Mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz Pchnięcie kulą (F40) 8,75 1. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 24,77 WR 2. miejsce
2021 Igrzyska paraolimpijskie Japonia Tokio Pchnięcie kulą (F40) 8,75 OR 1. miejsce
Rzut dyskiem (F41) 24,70 8. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uchwała nr XXXIX/289/21 Rady Miejskiej w Skwierzynie. [dostęp 2021-09-09]. (pol.).
  2. Renata Śliwińska ze Skwierzyny zdobyła złoty medal w Berlinie!. Nasze Miasto, 2018-08-23. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  3. Renia Śliwińska: lwi pazur i cztery życiówki. Przegląd Sportowy, 2017-07-17. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  4. Rekord świata! Renata Śliwińska mistrzynią Europy!. skwierzyna.pl, 2018-08-22. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  5. Paralekkoatletyczne MŚ: złoto, rekord świata Polki i jedenaste miejsce w klasyfikacji medalowej. TVP Sport, 2019-11-15. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  6. Paralekkoatletyczne MŚ w Dubaju: rekord świata Renaty Śliwińskiej. TVP Sport, 2019-11-12. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  7. M.P. z 2022 r. poz. 78
  8. Gala Orlen Złote Kolce Stadion Śląski 2022: wygrana Zdziebło i Fajdka [online], www.pzla.pl [dostęp 2022-10-30] (ang.).
  9. World Para Athletics World Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).
  10. 11. LOTTO Memoriał Kamili Skolimowskiej. [dostęp 2022-02-03]. (pol.).
  11. 49 medali polskich sportowców na Paralekkoatletycznych Mistrzostwach Europy w Bydgoszczy. [dostęp 2022-03-14]. (pol.).
  12. Kraków zamiast Tokio. Rekordy świata w czasie pandemii. [dostęp 2022-03-17]. (pol.).
  13. World Para Athletics Paralympic Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).
  14. World Para Athletics Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).
  15. World Para Athletics European Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).
  16. World Para Athletics European Championship Records. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]