Renate Meyer
| Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1938 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
165 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Renate Meyer z domu Rose (ur. 6 stycznia 1938 w Hanowerze[1]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, wicemistrzyni Europy z 1966. W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.
Wystąpiła we wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio w biegu na 100 metrów, gdzie odpadła w ćwierćfinale[1]. Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Meyer, Erika Rost, Hannelore Trabert i Kirsten Roggenkamp) na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie[2].
Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie Meyer zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów, (która biegła w składzie: Meyer, Trabert, Karin Frisch i Jutta Stöck[3]. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Meyer, Trabert, Christa Eisler i Rost) na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie[4].
Odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, a w sztafecie 4 × 100 metrów w składzie: Meyer, Stöck, Rita Jahn i Ingrid Becker zajęła w finale 6. miejsce, z rekordem kraju 43,70 s[1].
Była mistrzynią RFN w biegu na 100 metrów w 1964, wicemistrzynią w 1965 i brązową medalistką w 1968[5] oraz mistrzynią w sztafecie 4 × 100 metrów w 1963, 1964 i 1968[6]. Była również brązową medalistką halowych mistrzostw RFN w biegu na 60 metrów w 1966 i 1968[7] oraz halową mistrzynią w sztafecie w 1962, 1963 i 1968[8].
Renate Meyer wyrównała rekord RFN w biegu na 100 metrów (11,4 s 26 lipca 1964 w Lubece) i kilkakrotnie poprawiała w sztafecie 4 × 100 metrów (do wyniku 43,70 s 20 października 1968 w Meksyku)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Renate Meyer [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-04] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 68.
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530 [dostęp 2018-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 70.
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (100m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Damen – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (60m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften - Halle (Staffel - Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-01] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 213 i 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).