Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Goździk Siny w Grzybnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goździk Siny w Grzybnie
Ilustracja
Rezerwat zimą
rezerwat florystyczny
Typ

florystyczny[1]

Podtyp

roślin zielnych i krzewinek[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Położenie

gmina Mosina

Mezoregion

Kotlina Śremska

Data utworzenia

1964

Akt prawny

M.P. z 1964 r. nr 45, poz. 218

Powierzchnia

16,35 ha

Powierzchnia otuliny

25,91 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Goździk Siny w Grzybnie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Goździk Siny w Grzybnie”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Goździk Siny w Grzybnie”
Położenie na mapie gminy Mosina
Mapa konturowa gminy Mosina, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Goździk Siny w Grzybnie”
Ziemia52°11′45″N 16°49′51″E/52,195833 16,830833

Rezerwat przyrody „Goździk Siny w Grzybnie”florystyczny rezerwat przyrody na terenie Leśnictwa Grzybno[2] w gminie Mosina, powiecie poznańskim (województwo wielkopolskie)[1][3], na terenie Rogalińskiego Parku Krajobrazowego[4].

Historia i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]
Goździk siny

Został utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 30 czerwca 1964 roku[5].

Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych stanowiska rzadkiego w Polsce goździka sinego Dianthus gratianopolitanus[1]. Roślina ta osiąga tu swą północną granicę występowania i jest narażona na wyginięcie w Wielkopolsce[4]. Ponadto rezerwat chroni fragment boru sosnowego na wydmie[2].

Rezerwat zajmuje obecnie powierzchnię 16,35 ha[1][3]. Początkowo zajmował jedynie 3,54 ha[5], w 2002 roku powiększono go do 16,60 ha[6]. Wokół rezerwatu utworzono otulinę o powierzchni 25,91 ha[1].

Rezerwat nie posiada planu ochrony[1], obowiązują w nim jednak zadania ochronne, na mocy których obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[7].

Teren rezerwatu wchodzi w skład dwóch obszarów sieci Natura 2000: „Rogalińska Dolina Warty” PLH300012 i „Ostoja Rogalińska” PLB300017[3].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Do rezerwatu prowadzi szlak turystyczny niebieski szlak pieszy Iłowiec – Mosina – Łódź – Stęszew – Tomice – Otusz[8][9], wytyczony wokół drewnianych barierek ograniczających wstęp w głąb obszaru ochronnego[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Rezerwat przyrody Goździk Siny w Grzybnie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2020-01-04].
  2. a b Rezerwaty. Nadleśnictwo Konstantynowo – Lasy Państwowe. [dostęp 2019-01-01].
  3. a b c Rejestr rezerwatów przyrody w województwie wielkopolskim. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu. [dostęp 2018-12-31].
  4. a b Walory przyrodnicze. [w:] Rogaliński Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego. [dostęp 2019-01-01].
  5. a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 30 czerwca 1964 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1964 r. nr 45, poz. 218)
  6. Rozporządzenie Nr 25/2002 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 28 czerwca 2002 r. zmieniające Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 30 czerwca 1964 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego Nr 93, poz. 2294 [on-line]. 2002-07-01. [dostęp 2019-01-01].
  7. Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2019 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody „Goździk Siny w Grzybnie”. [dostęp 2020-01-04].
  8. Szlaki piesze | Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego [online], www.unia.srem.com.pl [dostęp 2021-11-05].
  9. Znakowane piesze szlaki turystyczne województwa wielkopolskiego [online].
  10. Dorota Wrońska-Pilarek, Rośliny Naczyniowe Rezerwatu „Goździk Siny w Grzybnie” w Województwie Wielkopolskim, Katarzyna Maćkowiak, Mieczysław Grzelak, „Acta Scentarium Polonorum”, 2017, s. 273.