Rezerwat przyrody Veľký Javorník
49°19′15″N 18°22′27″E/49,320833 18,374167.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1967 |
| Powierzchnia |
13,95 ha |
Położenie na mapie kraju żylińskiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 49°19′15″N 18°22′27″E/49,320833 18,374167
| |
Rezerwat przyrody Veľký Javorník (słow. národná prírodná rezervácia Veľký Javorník) – rezerwat przyrody w północno-zachodniej Słowacji. Powierzchnia rezerwatu wynosi 13,95 ha. Obowiązuje w nim 5. (w pięciostopniowej skali) stopień ochrony[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat leży w grupie górskiej Jaworniki w Karpatach Zachodnich. Obejmuje północne stoki najwyższego masywu tego pasma, Wielkiego Jawornika (1071 m n.p.m.). Leży w granicach katastralnych wsi Makov w powiecie Czadca w kraju żylińskim. Znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Kysuce.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat został powołany decyzją Komisji ds. Kultury i Informacji Słowackiej Rady Narodowej nr 6 z 25 kwietnia 1967 r.[1]
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat obejmuje fragment lasu dolnoreglowego o charakterze zbliżonym do pierwotnego, rosnącego w strefie przygrzbietowej najwyższej partii Jaworników, na podłożu budowanym przez piaskowce fliszu karpackiego. Teren rezerwatu obejmuje północne stoki średnio stromego w tym miejscu i słabo rozczłonkowanego głównego grzbietu Jaworników biegnącego od szczytu Wielkiego Jawornika ku północnemu wschodowi. Obszar chroniony rozciąga się w przybliżeniu od poziomicy ok. 970 m n.p.m. po sam wierzchołek Wielkiego Jawornika i wspomniany grzbiet. Oprócz głównych gatunków lasotwórczych, buka i jodły, rosną tu dorodne, ugałęzione do samej ziemi osobniki świerka pospolitego.
Specyficzny charakter tej fitocenozie nadaje warstwa runa, w której dominują rośliny o wysokim wzroście, jak kilka gatunków paproci, typowa dla Karpat jeżyna gruczołowata, starzec gajowy i gajowiec żółty. Poza tym rosną tu borówka czarna, marzanka wonna, szczawik zajęczy i in.
Cel powołania[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat powołano w celu zachowania cennego z punktu widzenia nauk przyrodniczych i leśnictwa zespołu lasu jodłowo-bukowego Abieto-Fagetum, charakterystycznego dla grzbietowych partii tej części Karpat.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juraj Kordováner: Javorníky, Púchov. Turistická mapa 1 : 50 000. Wyd. 4. wyd. Bratysława: VKÚ Harmanec. ISBN 978-80-8042-589-0.
- Marie Maršáková-Němejcová, Štefan Mihálik: Národní parky: rezervace a jiná chráněná území přírody v Československu. Praga: Academia, 1977, s. 392-393.
- Bartolomej Vavrík, Viliam Galvánek: Javorníky, Kysuce. Bratysława: Šport, slovenské telovýchovné vydavatel̕stvo, 1984.