Rhagonycha gallica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rhagonycha gallica
Pic, 1923
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

sprężykokształtne

Nadrodzina

sprężyki

Rodzina

omomiłkowate

Podrodzina

Cantharinae

Plemię

Cantharini

Rodzaj

zmięk

Podrodzaj

Rhagonycha s.str.

Gatunek

Rhagonycha (Rhagonycha) gallica

Synonimy
  • Rhagonycha redtenbacheri Kaszab, 1955

Rhagonycha gallicagatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1923 roku przez Maurice’a Pica[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,7 do 7,5 mm. Głowę ma całą czarną lub czarniawobrązową, pozbawioną guzka między nasadami czułków. Również czarne do czarniawobrązowego przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną. Pokrywy są jednobarwnie czarne lub czarniawobrązowe, rzadko żółtawobrązowe. Odnóża są ciemne i mają rozdwojone wierzchołki wszystkich pazurków. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w ciemnobrązową tarczkę grzbietową o słabiej zakrzywionych bokach i znacznie płytszym wycięciu krawędzi wierzchołkowej niż w przypadku R. nigripes. Paramery są spłaszczone, smuklejsze niż u R. interposita i R. improvisa. Woreczek prepucjalny (endofallus) ma sześć oszczecinionych poduszeczek, z których dwie pokryte są guzkami[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony od nizin po góry, osiągający rzędne około 2500 m n.p.m. Zasiedla lasy liściaste i mieszane, regiel i śródpolne zagajniki[3][4]. Osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia do lipca ze szczytem pojawu w czerwcu[3]. Siadają na drzewach i krzewach liściastych oraz roślinach zielnych, rzadko na roślinach iglastych[4].

Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Austrii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier[5], zachodniej Ukrainy[1], Rumunii, Serbii, Czarnogóry[5] i azjatyckiej części Turcji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05. 
  2. Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-05].
  3. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985. 
  4. a b Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.
  5. a b Rhagonycha (Rhagonycha) gallica Pic, 1923. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-05].