Ryjoszczur górski
| Rhynchomys banahao | |
| Balete, Rickart, Rosell-Ambal, Jansa & Heaney, 2007[1] | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
ryjoszczur górski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 Ryjoszczur górski | |
Ryjoszczur górski[3] (Rhynchomys banahao) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie na wyspie Luzon w archipelagu Filipin[2].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 2007 roku filipińsko-amerykański zespół teriologów nadając mu nazwę Rhynchomys banahao[1]. Holotyp (dorosły samiec) pochodził z góry Banahaw (14°03′59,4″N 121°30′30,9″E/14,066500 121,508583), na wysokości 1465 m, w prowincji Quezon, na Luzonie, w Filipinach[1].
Rhynchomys banahao został opisany za pomocą danych morfoanatomicznych, morfometrycznych i molekularnych[4]. Jest taksonem siostrzanym R. isarogensis[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[4].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Rhynchomys: gr. ῥυγχος rhunkhos „pysk, ryj”; μυς mus, μυoς muos „mysz”[5].
- banahao: Banahaw (tagalska nazwa Banahao dla tej góry), Luzon, Filipiny[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 178–190 mm, długość ogona 126–130 mm, długość ucha 24–25 mm, długość tylnej stopy 39–40 mm; masa ciała 135–155 g[6]. Od innych ryjoszczurów z wyspy Luzon gatunek ten różni się rozmiarami ciała, ubarwieniem oraz szczegółami budowy czaszki i zębów. Jego futro jest ciemne, gęstsze niż u pozostałych przedstawicieli rodzaju, bez wyraźnego rozgraniczenia między wierzchem i spodem ciała. Także tylne stopy są szersze w stosunku do długości niż u pozostałych ryjoszczurów[7].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Gryzonie te znane są wyłącznie z góry Banahaw na filipińskiej wyspie Luzon, choć mogą występować także na dwóch sąsiednich szczytach[2].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Znane osobniki zostały schwytane na wysokości 1250–1450 m n.p.m. w pierwotnym lesie górskim, który tworzą głównie zastrzalin (Podocarpus), Lithocarpus i czapetka (Syzygium). Nie stwierdzono ich występowania w lesie mglistym bliżej szczytu ani na niższych stokach góry[2][7]. Zwierzęta te prawdopodobnie są aktywne o zmierzchu lub nocą, podobnie jak inne ryjoszczury. Na podstawie analizy treści żołądka jednego osobnika i wybieranej przynęty stwierdzono, że jedzą one dżdżownice i owady. Prawdopodobnie rozmnażają się w pierwszej połowie roku[2][8].
Populacja[edytuj | edytuj kod]
Ryjoszczury górskie występują tylko na jednej górze, w obszarze chronionym. Prawdopodobnie nie jest to gatunek liczny, trend rozwoju jego populacji nie jest znany. Brakuje danych, aby przydzielić mu kategorię zagrożenia. Jego środowisku życia nie zagraża wylesianie, natomiast zaszkodzić może mu ruch turystyczny i pielgrzymkowy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Balete i in. 2007 ↓, s. 289.
- ↑ a b c d e f R. Kennerley, Rhynchomys banahao, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-02-06] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 281. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 488. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 609, 1904. (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 675. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ a b Balete i in. 2007 ↓, s. 289–296.
- ↑ Balete i in. 2007 ↓, s. 296.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D.S. Balete, E.A. Rickart, R.G.B. Rosell-Ambal, S.A. Jansa & L.R. Heaney. Descriptions of two New Species of Rhynchomys Thomas (Rodentia: Muridae: Murinae) from Luzon Island, Philippines. „Journal of Mammalogy”. 88 (2), s. 287–301, 2007. DOI: 10.1644/06-MAMM-A-090R.1. (ang.).