Roman Cholewicki

Roman Cholewicki
	; Roman Cholewicki w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1886 ; Dyneburg
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 1942 ; Warszawa
	Senator IV kadencji (II RP)
Okres	od 1935; do 20 grudnia 1935
Przynależność polityczna	Obóz Zjednoczenia Narodowego
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Roman Cholewicki (Holewicki) ps. Rafał (ur. 1 grudnia 1886 w Dyneburgu, zm. 16 stycznia 1942 w Warszawie) – polski działacz niepodległościowy i oświatowy, polityk, senator w II RP.

Życiorys

Ukończył Gimnazjum W. Wróblewskiego i szkołę realną w Warszawie, a następnie studia na Politechnice w Zurychu (1907–1909) i Paryżu (bez dyplomu).

Od wczesnych lat młodzieńczych był członkiem PPS i PPS „Proletariat” (Proletariat III), czterokrotnie^[1] aresztowany i więziony w Warszawie (1902, 1904 i 1905), był uczestnikiem rewolucji 1905 w Warszawie. Podczas studiów w Zurychu był sekretarzem stowarzyszenia robotników polskich, następnie, w 1909 roku współzałożył Stowarzyszenie „Filarecja” i Związek Walki Czynnej w Paryżu, od 1910 roku działał w Związku Strzeleckim.

Podczas I wojny światowej, w latach 1914–1915 walczył w I Brygadzie Legionów Polskich (odszedł z przyczyn zdrowotnych), następnie współzałożyciel POW w Oświęcimiu.

Po odzyskaniu niepodległości, od 1919 roku pracował jako urzędnik w prywatnej firmie górniczej. Od 1928 roku był członkiem Rady Powiatowej BBWR w Będzinie, od 1929 roku był organizatorem ogródków działkowych dla robotników w Sosnowcu i członkiem Zarządu Okręgowego Związku Legionistów w Zagłębiu Dąbrowskim. Od 1933 roku był sekretarzem generalnym Francusko-Polskiego Towarzystwa Górniczego w Dąbrowie Górniczej. I-wiceprezes Zarządu Okręgu Sosnowiec Związku Legionistów Polskich w 1936 roku^[2].

W 1935 roku został senatorem IV kadencji (1935–1938) z województwa kieleckiego. Brał udział w pracach komisji opieki społecznej i (w październiku 1935) komisji dla rozpatrzenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów. Zrzekł się mandatu 20 grudnia 1935 roku.

Pracował jako wicedyrektor, od 1935 p.o. dyrektora, następnie dyrektor Ubezpieczalni Społecznej w Sosnowcu. W 1938 roku był przewodniczącym Instytutu Robotniczego im. A. Skwarczyńskiego, w 1939 roku był również prezesem Pracowniczego Towarzystwa Oświatowo-Kulturalnego im. S. Żeromskiego w Sosnowcu. Od 1938 roku był członkiem RN OZN. Po wybuchu II wojny światowej razem z rodziną przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Zarządzie Miejskim. Zmarł nagle w biurze^[3].

Odznaczenia

Krzyż Niepodległości (1931)
Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta (1931)^[3].

Życie prywatne

Był synem Augustyna Cypriana Cholewickiego i Romany z Niwińskich. Jego siostra – Janina (ur. 1887, primo voto Podgórska, secundo voto Tomaszkiewicz, żona Leopolda Tomaszkiewicza, ps. Marta, była członkinią PPS „Proletariat” i Związku Strzeleckiego w Krakowie)

Ożenił się z Józefą z domu Beiner, z którą miał córki: Romanę z męża Migurską (żołnierz AK, sanitariuszka w czasie powstania warszawskiego, następnie więziona w stalagu VIC Oberlangen) i Danutę z męża Malczewską (żołnierz AK, ppor Danka.)

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 50-1-25)^[4]^[5]^[3].

Przypisy

↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 372.
↑ Związek Legionistów Polskich: 1936-1938 r.: sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 81.
↑ ^a ^b ^c Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP. [dostęp 2012-05-13].
↑ Cmentarz Stare Powązki: ROMANA CHOLEWICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .
↑ Roman Cholewicki w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-05-13].

[S-1] Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 372.

[2] Związek Legionistów Polskich: 1936-1938 r.: sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 81.

[BS-3] Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP. [dostęp 2012-05-13].

[4] Cmentarz Stare Powązki: ROMANA CHOLEWICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10] .

[M-5] Roman Cholewicki w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-05-13].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]