Roman Dwornik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Dwornik
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1913
Piekary Śląskie-Szarlej

Data i miejsce śmierci

23 maja 1988
Piekary Śląskie

Instrumenty

organy, skrzypce, fisharmonia

Gatunki

Muzyka liturgiczna

Zawód

kompozytor, organista, pedagog

Aktywność

1938 do śmierci

Powiązania

chór „Wanda”, Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju

Odznaczenia
Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Roman Dwornik (ur. 14 lutego 1913 w Piekarach Śląskich-Szarleju, zm. 23 maja 1988) – polski kompozytor, organista i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 lutego 1913 w Piekarach ŚląskichSzarleju. Pochodził z rodziny robotniczej – ojciec Roch był górnikiem, natomiast matka Matylda (z domu Kaletta), zajmowała się wychowywaniem dzieci. Miał czworo rodzeństwa, dwaj bracia zajmowali w swoich zakładach pracy kierownicze stanowiska, natomiast dwie siostry wstąpiły do zgromadzeń zakonnych. W rodzinie ważne były wartości patriotyczne i religijne co miało wpływ na jego późniejsze życie[1][2].

W wieku sześciu lat potrafił grać na skrzypcach, a jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec, który później nauczył syna gry na fisharmonii.

Uczęszczał do Liceum im. Adama Mickiewicza w Katowicach[2]. W latach 1930-1933 uczęszczał do Szkoły Muzyki Kościelnej św. Grzegorza w Katowicach[2]. Po otrzymaniu świadectwa ukończenia Wydziału organistowskiego w 1938 roku rozpoczął pracę organisty w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Szarleju. Tam poznał swoją przyszłą żonę Łucję (z domu Kocur), z którą wziął ślub 9 czerwca 1940 roku[2].

Podczas II Wojny Światowej został przymusowo wcielony do wojska niemieckiego w 1942 roku[1].

Po powrocie do kraju objął prowadzenie chóru mieszanego „Wanda” (liczył ok. 100 członków[1]), stał się znany m.in. dzięki cyklicznym występom w latach 1947-1953 w Polskim Radiu[2]. Władze zainteresowały się działalnością dyrygenta i zażądały od niego dołączenia do szeregów partii PZPR, w przeciwnym razie chór miał zostać rozwiązany[1]. Dwornik odszedł z chóru a dalsze dyrygowanie powierzył Ligoniowi[2].

Za swoją pracę na rzecz muzyki kościelnej artysta otrzymał w 1975 roku order „Pro Ecclesia et pontifice”, nadany mu przez papieża Pawła VI.

Kompozytor zmarł nagle na zawał serca 23 maja 1988 roku w Piekarach Śląskich, w wieku 75 lat[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Twórczość obejmuje kompozycje ściśle liturgiczne, utwory do wykonywania poza liturgią, o charakterze dydaktycznym oraz opracowania harmonizacji pieśni śpiewów kościelnych.

W ramach kompozycji liturgicznych opracował m.in.:

  • opracowania sześciu cykli mszalnych Ordinarium Missae, z tekstem w języku polskim,
  • mszę Requiem w języku łacińskim.

Jedna z bardziej znanych mszy znajduje się w Śpiewniku Kościelnym[3].

Stworzył także 38 kompozycji pieśniowych, jedno- lub dwugłosowe z towarzyszeniem organowym.

Do najbardziej rozpowszechnionych poza Śląskiem należą:

  • Przez chrztu świętego wielki dar,
  • Cóż Ci Jezu damy.

Ponadto w nowym śpiewniku znalazło się 6 innych pieśni:

  • W Mądrość Przedwieczną,
  • O, dobry Jezu mój,
  • Otwórzcie drzwi Chrystusowi,
  • Być blisko Ciebie chcą,
  • Składajmy Bogu ofiarą dziękczynną,
  • W dobroci swej powiedział Pan.

Roman Dwornik był współredaktorem w opracowaniu Chorału śląskiego.

Jego autorstwa jest prawie 300 harmonizacji pieśni kościelnych, które miały znaczny wpływ na zasób repertuarowy i charakter śpiewu pieśni sakralnych na Śląsku w drugiej połowie XX wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Roman Dwornik [online], idn.org.pl [dostęp 2023-09-01].
  2. a b c d e f Dwornik Roman – e-ncyklopedia [online], silesia.edu.pl [dostęp 2023-09-01].
  3. Antoni Reginek, Śpiewnik Kościelny, Sebastian Kremczański we współpracy redakcyjnej z s. M. Benigną Tkocz (red.), wyd. 4, Katowice: Księgarnia św. Jacka, Katowice, 2020, s. 844-848, ISBN 978-83-8099-117-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ks. Antoni Reginek, Twórcy pieśni kościelnych na Górnym Śląsku w XX wieku (na podstawie repertuaru Śpiewnika kościelnego archidiecezji katowickiej), [w:] Krystyna Turek i Bogumiła Mika (red.), Polska muzyka religijna - między epokami i kulturami, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2006, s. 51-54 [dostęp 2023-09-01].