Roman Hordyński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
architekt |
Odznaczenia | |
Roman Hordyński ps. Ryszard[1] (ur. 9 sierpnia 1924 w Bydgoszczy, zm. 27 lipca 1986 w Sopocie) – polski architekt, prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich (1985–1986).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1944 zdał konspiracyjnie maturę w Warszawie. Był także absolwentem Szkoły Piechoty Rezerwy Agricola. W powstaniu warszawskim walczył w 3 kompanii „Giewonta” batalionu „Zośka” AK, został ranny. Po powstaniu był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Flossenbürg.
Po II wojnie światowej mieszkał w Sopocie. W 1952 uzyskał tytuł magistra inżyniera architekta na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 1954–1978 pracował w biurze projektów „Miastoprojekt" w Gdańsku, 1978–1984 – w Zakładzie Projektowania i Usług Inwestycyjnych „Inwestprojekt", od 1984 – w spółdzielni pracy „Zespół Autorskich Pracowni Architektonicznych". Był głównym projektantem planu odbudowy gdańskiego Starego Miasta (1956–1960), współprojektantem dzielnicy Stare Przedmieście (1961 r.), osiedli Pomorska I i Wejhera (1960–1970), osiedla Żabianka (1965–1978) i dzielnicy Zaspa (1968), zaś poza Gdańskiem: Starogardu Południe (1958), Starego Miasta w Elblągu (1959) i Przylesia w Sopocie (1968–70). Za projekt Starego Przedmieścia otrzymał nagrodę przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury. W 1978 otrzymał funkcję generalnego projektanta zespołu dzielnic Gdańsk-Południe, w którego ramach zaprojektował dzielnicę Szadółki-Zakoniczyn. W 1980 nadano mu status architekta-twórcy.
Jako działacz Stowarzyszenia Architektów Polskich sprawował funkcje przewodniczącego Okręgowej Komisji Rewizyjnej (1971–1974), wiceprezesa Zarządu Okręgu (1960–1962), prezesa ZO (1964–1971 i 1974–1980) oraz prezesa SARP (1985–1986). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie (kwatera N2-2-13)[2].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974)
- Złota Odznaka Stowarzyszenia Architektów Polskich (1972)
- Nagroda przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury (1961)
- Nagroda prezydenta Gdańska za działalność w dziedzinie kultury
- I nagroda w konkursie na projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego terenów polotniskowych w Gdańsku (1969) (ze Stefanem Grochowskim i Teresą Opic)[3]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Roman Hordyński. www.1944.pl. [dostęp 2021-08-31].
- ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz komunalny w Sopocie [online], sopot.grobonet.com [dostęp 2021-08-31] .
- ↑ arch. Roman Hordyński. archimemory.pl. [dostęp 2021-08-31].
- Polscy inżynierowie architekci
- Absolwenci Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej
- Architekci związani z Gdańskiem
- Pochowani na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie
- Ludzie związani z Sopotem
- Urodzeni w 1924
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Zmarli w 1986
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Powstańcy warszawscy
- Członkowie Stowarzyszenia Architektów Polskich
- Więźniowie KL Flossenbürg
- Żołnierze batalionu „Zośka” w powstaniu warszawskim
- Ludzie urodzeni w Bydgoszczy