Roman Marcinkowski (hebraista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Marcinkowski
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo - orientalistyka, religioznawstwo, hebraistyka, judaistyka, biblistyka, język hebrajski
Doktorat

18 maja 1993

Habilitacja

3 czerwca 2004

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Uniwersytet Warszawski

Roman Marcinkowski – polski naukowiec, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Specjalizuje się w zakresie: kulturoznawstwo - orientalistyka, religioznawstwo, hebraistyka, judaistyka, biblistyka, język hebrajski.

W 1993 na podstawie napisanej pod kierunkiem ks. Józefa Wiesława Rosłona pracy pt. Pamiętniki reba Dowa z Bolechowa. Rękopis z Jews'College London nr 31. Wstęp, edycja, przekład z języka hebrajskiego, komentarz uzyskał na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie językoznawstwo. W 2004 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Paradygmaty religijności w judaizmie rabinicznym. Miszna i inne teksty talmudyczne o szabacie, święcie, półświęcie i powszedniości na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego nadano mu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie religioznawstwo[1].

Został adiunktem w Zakładzie Hebraistyki Wydziału Orientalistycznego UW oraz w Katedrze Filologii Biblijnej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. Roman Marcinkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-04].