Rozchodnik owłosiony

Rozchodnik owłosiony
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	rozchodnik
Gatunek	rozchodnik owłosiony
	Nazwa systematyczna
	Sedum villosum L.; Sp. pl. 1:432. 1753
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rozchodnik owłosiony (Sedum villosum L.) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych (Crassulaceae).

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje na rozproszonych stanowiskach w zachodniej i środkowej Europie, na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej i w północnej Afryce. W Polsce znany tylko z jednego współczesnego stanowiska z Karkonoszy, z okolic Jarkowic^[3].

Morfologia

Pokrój: Drobna, czerwono, gruczołowato owłosiona roślina.
Łodyga: Do 20 cm wysokości.
Liście: Ustawione skrętolegle, wąskowałeczkowate.
Kwiaty: Drobne, zebrane w baldachogrono. Szypułki dłuższe od kwiatów. Działki tępe, podłużniejajowate. Płatki jasnoróżowe^[4].
Owoc: Mieszek.

Biologia i ekologia

Roślina dwuletnia, monokarpiczna. Rośnie na torfowiskach, łąkach bagiennych, młakach, źródliskach i na brzegach rzek i stawów. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n=30^[3].

Zagrożenia

Kategorie zagrożenia gatunku:

Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[5]: E (wymierający); 2016: RE (wymarły na obszarze Polski)^[6].
Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin (2001, 2014): CR (krytycznie zagrożony)^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b K. Pender Rozchodnik owłosiony. s. 180-181. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[CZK-3] K. Pender Rozchodnik owłosiony. s. 180-181. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.

[4] W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969.

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[6] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[7] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]