Rozliczenia dewizowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rozliczenia dewizowe – bezgotówkowa forma rozliczeń realizowana z zastosowaniem:

  • a) zleceń bezwarunkowych (czek, weksel) nie ma do spełnienia żadnych warunków
    • czek - w rozliczeniach międzynarodowych jest zleceniem udzielonym zagranicznemu bankowi przez bank krajowy dokonania zapłaty okazicielowi czeku lub oznaczonej osobie określonej kwoty.
    • weksel - występuje w rozliczeniach dewizowych w funkcji płatniczej, ale pełni jednocześnie funkcję kredytową. Najczęściej wykorzystywane są weksle trasowane, tzn. eksporter wystawia "tratę", którą akceptuje importer, zobowiązując się jednocześnie do wykupu weksla.
  • b) zleceń uwarunkowanych (inkaso, akredytywa) warunek to np. otrzymanie towaru lub wysłanie towaru
    • inkaso - polega na zainkasowaniu (pobraniu) należności swojego klienta (eksportera) w zamian za wydanie dokumentów uprawniających do dysponowania towarem (np. konosament, faktura, listy przewozowe).
      • E - po wysłaniu towaru za granicę składa w swoim B zlecenie inkasa wraz z wymaganymi dokumentami towarowymi.
      • BE - zleca bankowi korespondentowi za granicę inkaso należności od I w zamian za dokumenty towarowe.
      • BI - wykonujący zlecenie inkasowe (wydający dokumenty towarowe I po zainkasowaniu należnej sumy pieniężnej przesyła je do BE)
      • I - daje dyspozycje pokrycia ze swojego rachunku należność, w zamian za co otrzymuje dokumenty towarowe upoważniające go do wejścia w posiadanie towaru.
    • akredytywa - polega na zleceniu swemu bankowi przez importera otwarcia akredytywy na rzecz eksportera w jego banku. Bank ten powiadamia eksportera o otwarciu akredytywy, a po spełnieniu warunków przez eksportera (najczęściej po dostarczeniu dokumentów stwierdzających wysłanie towaru) dokonuje uznania jego konta z otwartej akredytywy.