Przejdź do zawartości

Rudolf Krauszler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Krauszler
tytularny marszałek polny porucznik tytularny marszałek polny porucznik
Data urodzenia

17 lutego 1857

Data śmierci

15 marca 1917

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. i k. Armia

Jednostki

Pułk Ułanów Nr 7
Pułk Ułanów Nr 6
2 Brygada Kawalerii OK

Stanowiska

komendant dywizjonu
komendant pułku
komendant brygady
komendant miasta

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny)

Rudolf Krauszler (ur. 17 lutego 1857, zm. 15 marca 1917) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 lutego 1857[1]. Został oficerem kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1904. W latach 1905–1906 pełnił służbę w Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 7 w Stockerau na stanowisku komendanta 1. dywizjonu[2]. W latach 1907–1912, w stopniu pułkownika, był komendantem Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 6 w Rzeszowie i Dębicy[3][4]. W maju 1912 awansowany do stopnia generała majora[5]. Mianowany w kwietniu, od 12 czerwca 1912 w stopniu generała majora był dowódcą 2 Brygady Kawalerii Obrony Krajowej w Ołomuńcu[6][7][8]. Później pełnił funkcję komendanta miasta Olmütz[9]. 1 maja 1915 został mianowany tytularnym marszałkiem polnym porucznikiem[1]. Zmarł 15 marca 1917[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 95.
  2. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 665, 776.
  3. Regimental Commanders 1908. austro-hungarian-army.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-03)]. (ang.).
  4. Galizisches Ulanenregiment Nr. 6. mlorenz.at. [dostęp 2016-03-17]. (niem.).
  5. Awans majowy w c. k. obronie krajowej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 102 z 4 maja 1912. 
  6. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 2, Nr 17 z 21 kwietnia 1912. 
  7. Austro-Hungarian Generals assigned to the Austrian Landwehr 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [dostęp 2016-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)]. (ang.).
  8. Landwehr-Kavalleriebrigaden. weltkriege.at. [dostęp 2016-03-17]. (niem.).
  9. Generalmajore der k.u.k. Armee. weltkriege.at. [dostęp 2016-03-17]. (niem.).
  10. Kronika. Wiadomości osobiste. Odznaczenie. „Głos Rzeszowski”, s. 5, Nr 13 z 26 marca 1911. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.