Szczaw tarczolistny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rumex scutatus)
Szczaw tarczolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

szczaw

Gatunek

szczaw tarczolistny

Nazwa systematyczna
Rumex scutatus L.
Sp.Pl.1:337, 1753

Szczaw tarczolistny (Rumex scutatus L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje dziko w górach wschodniej, południowej i środkowej Europy i zachodniej Azji i na Kaukazie[3]. W Polsce jest rzadki. Dawniej w górach był uprawiany, obecnie występuje zdziczały jako efemerofit[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Liście
Łodyga
Wątła, drewniejąca u nasady, osiąga wysokość do 50 cm. Pod ziemią cienkie, wielołodygowe kłącze.
Liście
Zmiennego pokroju, sinawozielone, dłoniasto żyłkowane. Dolne długoogonkowe, szerokojajowate, o strzałkowatej nasadzie i klapowanym brzegu, górne drobniejsze.
Kwiaty
Roślina jednopienna. Na jednej roślinie występują zarówno kwiaty jednopłciowe, jak i obupłciowe. Ma 6 listków okwiatu w dwóch okółkach. Wewnętrzne listki okwiatu mają charakterystyczną nerwację: środek liścia jest odcięty od brzegów dwiema łukowatymi anastomozami, które obejmują środkową część liścia przeciętą podłużnie przez główny nerw. Oprócz tego do dolnej części tego pola przylegają dwa mniejsze pola otoczone łukowatymi anastomozami. Od pola środkowego ku brzegom biegną promieniście, rozgałęziające się drobne nerwy. Zewnętrzne działki okwiatu wzniesione, wewnętrzne bez guzków.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Siedlisko

Bylina, hemikryptofit, roślina wapieniolubna. Kwitnie od maja do sierpnia. Siedlisko: obszary górskie, skały i usypiska wapienne. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Thlaspietea rotundifolii i gatunek wyróżniający dla Ass. Cerastio-Papaveretum[5]. Liczba chromosomów 2n = 20[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  4. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.