Przejdź do zawartości

Rusałka wierzbowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rusałka wierzbowiec
Nymphalis polychloros
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Duża samica rusałki wierzbowca
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Podrodzina

Nymphalinae

Plemię

Nymphalini

Rodzaj

Nymphalis

Gatunek

rusałka wierzbowiec

Rusałka wierzbowiec[1] (Nymphalis polychloros) – motyl z rodziny rusałkowatych. W Polsce jest rozpowszechniony, jednak spotykany lokalnie, nigdy w większych grupach.

Wygląd

Cechą wyróżniającą wierzbowca spośród podobnych gatunków (rusałka ceik, rusałka pokrzywnik, rusałka drzewoszek, rusałka laik) jest żółta, półksiężycowata plamka znajdująca się przy wierzchołku przedniego skrzydła. Wierzch skrzydeł jest rdzawobrązowy z licznymi czarnymi akcentami. Spód jest szaro-czarny, maskujący. Skrzydła są lekko powcinane, a ich rozpiętość wynosi około 60 mm.

Czas lotu

Rusałka wierzbowiec, podobnie jak inne z tego rodzaju, pojawia się na początku lipca i lata aż do października, a po przezimowaniu ponownie od marca do początku czerwca. Zimuje w starych, opuszczonych budynkach, w stodołach, dziuplach, na strychach i w piwnicach.

Biotop

Motyl ten występuje w sadach i ogrodach, a także w lasach liściastych i mieszanych, gdzie spotkamy go na leśnych drogach i polanach. Chętnie spija sok wyciekający z owoców, nierzadko siada na roślinach z rodziny złożonych.

Stadia rozwojowe

Gąsienica przypomina nieco ptasie odchody. Pokryta szczecinkami, jest zielonkawo-brązowa i żyje we wspólnych oprzędach, których nie opuszcza aż do czasu przeobrażenia. Żywi się liśćmi wierzby iwy, wiązu, topoli i drzew owocowych. Poczwarka brązowa w metaliczne, szare i żółte plamki. Wisi przytwierdzona kremastrem do gałęzi, liści lub ścian budynków.

Występowanie

Zamieszkuje prawie całą Europę, Azję Wschodnią i Afrykę Północną. W Polsce gatunek coraz rzadszy, czego przyczyną jest prawdopodobnie nadmierne stosowanie insektycydów w sadach owocowych i wycinanie śródpolnych zadrzewień.

Rusałka wierzbowiec – widoczny rysunek na spodniej stronie skrzydeł

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zoltán Mészáros, András Vojnits, Motyle i ćmy, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 287, ISBN 83-01-01078-9.