Przejdź do zawartości

Ruža Tomašić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruža Tomašić
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1958
Mladoševica

Ruža Tomašić (ur. 10 maja 1958 w Mladoševicy) – chorwacka działaczka społeczna i polityczna, policjantka, parlamentarzystka krajowa, eurodeputowana VII, VIII i IX kadencji, założycielka Chorwackiej Partii Prawa dr. Ante Starčevicia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w pobliżu miejscowości Maglaj na terenie Bośni i Hercegowiny[1]. Wychowywała się w rodzinie wielodzietnej, w wieku 15 lat wyemigrowała do Kanady, dołączając do mieszkającej w Toronto zamężnej siostry. Pracowała w różnych zawodach, kształciła się w Ontario Police College, szkołę tę ukończyła w 1981. Następnie służyła w kanadyjskiej policji w Toronto i Vancouver, zajmując się m.in. zwalczaniem przestępczości nieletnich i handlu narkotykami[2].

W 1990 wróciła do Chorwacji na zaproszenie prezydenta Franja Tuđmana, zajmowała się ochroną wysokich urzędników rządowych. W 1992, po zdiagnozowaniu u niej choroby nowotworowej, wyjechała na leczenie z powrotem do Kanady. Udzielała się wówczas jako statystka w serialach telewizyjnych[2][3].

W 1998 przyjechała na stałe do Chorwacji. Działała w Chorwackiej Partii Prawa, została wiceprzewodniczącą tego ugrupowania. W wyborach w 2003 uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Chorwackiego, który wykonywała do końca kadencji[1][2]. Jednocześnie udzielała się jako działaczka społeczna przeciwdziałająca narkomanii[3]. W 2009 opuściła HSP i założyła nowe ugrupowanie pod nazwą Chorwacka Partia Prawa dr. Ante Starčevicia. W wyborach w 2011 jako jedyna przedstawicielka tego ugrupowania została wybrana do parlamentu[4].

W pierwszych w historii Chorwacji wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2013 kierowana przez nią HSP AS startowała w koalicji m.in. z Chorwacką Wspólnotą Demokratyczną. Koalicja wygrała w głosowaniu, zdobywając 6 z 12 mandatów, jeden z nich przypadł Ružy Tomašić[5]. W 2014 Ruža Tomašić ponownie podjęła wyborczą współpracę z centroprawicą, ponownie uzyskując mandat eurodeputowanej[6]. W tym samym roku opuściła swoje ugrupowanie, dołączając później do powołanej przez swoich współpracowników Chorwackiej Partii Konserwatywnej[7], którą kierowała w latach 2015–2017[8]. W 2019 została wybrana na IX kadencję Europarlamentu z ramienia koalicji Hrvatski suverenisti[9]. W 2020 ponownie uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Chorwackiego[10] (jednakże zrezygnowała z jego czynnego wykonywania[11], pozostając w PE). Z końcem czerwca 2021 zrezygnowała z zasiadania w Parlamencie Europejskim[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Profil na stronie Zgromadzenia Chorwackiego. [dostęp 2011-12-11]. (chorw.).
  2. a b c Dean Sinovčić: Mogu svladati četvoricu muškaraca. nacional.hr, 5 listopada 2003. [dostęp 2011-12-11]. (chorw.).
  3. a b Ruža Tomašić: Spasila sam 13-godišnjakinju od zla prostitucije i heroina. jutarnji.hr, 1 sierpnia 2006. [dostęp 2011-12-11]. (chorw.).
  4. Tko će u klupe na Markovom trgu sjesti na konstituirajućoj sjednici?. novilist.hr, 5 grudnia 2011. [dostęp 2013-04-16]. (chorw.).
  5. Potpuni rezultati za izbor članova u Europski parlament iz Republike Hrvatske. izbori.hr, 15 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-16]. (chorw.).
  6. Potpuni rezultati izbora članova u Europski parlament iz Republike Hrvatske. izbori.hr, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-26]. (chorw.).
  7. Ruža Tomašić u Konzervativnoj stranci. jutarnji.hr, 17 stycznia 2015. [dostęp 2019-06-20]. (chorw.).
  8. Marijan Pavliček izabran za predsjednika HKS-a. konzervativci.hr, 4 marca 2017. [dostęp 2019-06-20]. (chorw.).
  9. Ovo je 12 ljudi koji će zastupati Hrvatsku u Europskom parlamentu. direktno.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-30)]. (chorw.).
  10. Donosimo imena svih novih zastupnika. Pogledajte i koliko su glasova dobili. index.hr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (chorw.).
  11. Ruža Tomašić osvojila je saborsku fotelju, no ne misli sjediti u njoj. kamenjar.com, 7 lipca 2020. [dostęp 2020-07-07]. (chorw.).
  12. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2021-07-01].