Rynnica osikowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rynnica osikowa
Chrysomela tremula
Fabricius, 1787
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Chrysomelinae

Rodzaj

Chrysomela

Podrodzaj

Chrysomela s.str.

Gatunek

rynnica osikowa

Synonimy
  • Chrysomela tremulae Paykull, 1799
  • Melasoma tremula Fabricius, 1787
  • Melasoma tremulae (Paykull, 1799)
  • Chrysomela longicollis Suffrian, 1851

Rynnica osikowa[1], rynnica ceglasta[1] (Chrysomela tremula) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Chrząszcz o ciele długości od 6 do 10 mm, z wyjątkiem pokryw ubarwionym czarnozielono lub granatowo z metalicznym połyskiem. Czułki mają trzeci człon co najwyżej odrobinę dłuższy od czwartego. Przedplecze jest stosunkowo wąskie, u nasady wyraźnie węższe od pokryw, półtora raza szersze niż długie, wyraźnie węższe niż u C. saliceti. Boczne brzegi przedplecza są wałeczkowato zgrubiałe i od pozostałej jego wierzchniej strony odgraniczone bruzdą, która dochodzi prawie do przedniej krawędzi przedplecza. Przed kątami tylnymi boczne brzegi przedplecza są wyraźnie wykrojone. Barwa pokryw jest całkowicie czerwona (bez czarnej plamki u wierzchołka jak u r. topolowej), a u bardzo rzadkich form melanistycznych całkowicie czarna, ale zawsze niemetaliczna. Brzegi boczne pokryw również są wałeczkowato pogrubione, a u wierzchołków, w kątach przyszwowych opatrzone wgłębieniem. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Punktowanie powierzchni pokryw tworzy regularne, podwójne rządki wzdłuż ich bocznych brzegów. Odnóża mają stopy o ostatnich członach z parą ząbków poniżej pazurków. Samca charakteryzuje prącie o płytce grzbietowej w tylnej części zapadniętej tak, że formuje się na jej powierzchni para skierowanych do siebie i trochę zaostrzonych guzów[2].

Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłychtopole, a rzadziej wierzby. Żerują na liściach (foliofagi)[2][3]. Bywają notowane jako szkodniki młodników topolowych i upraw wierzb[2].

Gatunek holarktyczny[3]. W Europie stwierdzony został m.in. we Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Łotwie, Polsce, Czechach, Węgrzech, Bułgarii, Albanii i Rosji[4]. Dalej na wschód sięga przez Azję Mniejszą, Azję Środkową, Syberię, Mongolię i Chiny po Kamczatkę i Japonię. Ponadto występuje w Ameryce Północnej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Grzegorz Bobrowicz: Rynnica. [w:] Słownik przyrodniczy [on-line]. [dostęp 2019-02-10].
  2. a b c d Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate — Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973, s. 9-10, 49-54.
  3. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990. 
  4. Chrysomela (Chrysomela) tremulae Fabricius, 1787. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-02-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pławilszczikow N., Klucz do oznaczania owadów, PWRiL, Warszawa 1972

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]