Ryszard Rafajłowicz
Data i miejsce urodzenia |
12 maja 1931 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wicewojewoda wrocławski (1981–1990) |
Partia |
Ryszard Rafajłowicz (ur. 12 maja 1931 w Kołbaniu[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, w latach 1981–1990 wicewojewoda wrocławski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Aleksandra i Anieli. W latach 1972–1975 był słuchaczem Akademii Nauk Społecznych w Moskwie. Wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1957 związany z Komitetem Wojewódzkim PZPR we Wrocławiu: zajmował w nim kolejno stanowiska instruktora, członka egzekutywy, kierownika Wojewódzkiego Ośrodka Pracy Partyjnej i kierownika Wydziału Nauki, a od 1968 do 1972 był w nim sekretarzem. W latach 1975–1977 pozostawał inspektorem w Wydziale Pracy Ideowo-Wychowawczej Komitetu Centralnego PZPR, po czym w latach 1977–1980 był sekretarzem w Komitecie Wojewódzkim w Szczecinie. Od 1980 do 1981 ponownie zajmował stanowisko sekretarza w KW we Wrocławiu[1], następnie od 1981 do 1990 pełnił funkcję wicewojewody wrocławskiego. W okresie stanu wojennego z urzędu był wiceszefem Wojewódzkiego Komitetu Obrony[2]. Był m.in. redaktorem książki Problemy budownictwa socjalnego w PRL (1977)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-07-04].
- ↑ 586 dni. naszemiasto.pl, 13 grudnia 2002. [dostęp 2020-07-05].
- ↑ Rafajłowicz, Ryszard. worldcat.org. [dostęp 2020-07-05].