Ryszard Sroka (muzyk)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Instrument | |
| perkusja, cajón | |
| Zespoły | |
| Chór Edmunda Kajdasza Młokosy Pro et Contra Dogmaty Awers Nurt Teatr Instrumentalny „Freedom” Express Super Pakt Bank i in. | |
Ryszard Sroka (ur. 7 czerwca 1950 we Wrocławiu[1][2], zm. 15 grudnia 2022 w Berlinie[3]) – polski perkusista rockowy, cajónista[4], członek zespołów Nurt i Bank[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1962-1963 śpiewał w chórze prowadzonym przez Edmunda Kajdasza[1]. Od 1963 występował jako perkusista w zespole Młokosy (na gitarze grał Janusz Konefał), w latach 1967-1969 grał w grupie Pro et Contra, z którą w listopadzie 1969 roku wystąpił na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu[1], a także w zespole Dogmaty, który po połączeniu z muzykami Pro et Contra, z końcem 1969 roku przyjął nazwę Awers[1]. W 1970 roku należał do założycieli grupy Nurt z którą jako perkusista związany był niemalże przez całą pierwszą połowę lat 70.[5] – z przerwą w drugiej połowie roku 1974 i na początku 1975; grał wówczas w zespole Mietka Jureckiego Express[6] i w Super Pakcie (tworzył sekcję rytmiczną między innymi z Janem Borysewiczem i Andrzejem Pluszczem) z którym w Dużym Studiu Polskiego Radia Wrocław nagrał utwory: Romantyczny świat, Dookoła nas i Uciekajmy (1974)[7]. W 1973 roku ukazał się debiutancki album grupy Nurt pt. Nurt, nagrany w składzie z Ryszardem Sroką[8][9]. Archiwalne nagrania Nurtu z udziałem perkusisty ukazały się także na albumie kompilacyjnym pt. The Complete Radio Sessions 1972/1974 z 2013 roku wydanym przez wytwórnię fonograficzną Kameleon Records na CD[10]. W 1971 wystąpił wraz z Teatrem Instrumentalnym „Freedom” pod. kier. Ryszarda „Gwalberta” Miśka na festiwalu Jazz nad Odrą uzyskując I nagrodę dla zespołu w kategorii: modern jazz[11][12].
Perkusista brał również udział w nagraniu albumu grupy Bank pt. Złoty pył z 2008 roku[1][13][14].
W 1988 wyemigrował do Niemiec[1] i zamieszkał w Berlinie, gdzie współpracował m.in. z Iwoną Cudak[4] i z zespołami Bloody Kishka, Ultramild[15] czy Stan Zawieszenia[3] z którym wywalczył Grand Prix na V Polonijnym Festiwalu Polskiej Piosenki „Opole 2022”[16]. Brał także udział w nagraniu albumu niemieckiej piosenkarki Elli Endlich pt. Die Süße Wahrheit (2014)[2]. W ostatnich kilkunastu latach często grał na cajónie[4][15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 91, 190. ISBN 978-83-63037-19-2.
- ↑ a b Ryszard Sroka. discogs.com. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ a b Zmarł Ryszard Sroka [online], facebook.com/stan.zawieszenia [dostęp 2022-12-18] (pol.).
- ↑ a b c 22.10.2011: Standardy Swingu, Jazzu i Bluesa. rockinberlin.pl. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).
- ↑ Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…: Lektura obowiązkowa polskiej psychodelii. Nurt „Nurt” - recenzja. esensja.pl. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ Mieczysław Jurecki: Mietek Jurecki, Biografia, część 1. jurecki.art.pl. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).
- ↑ Super Pakt (1974). youtube.com, 2022-11-15. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).
- ↑ Nurt - Nurt. polskirock.eu. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ Zestawienie BeatIt: Najbardziej niedoceniani perkusiści w Polsce. beatit.tv. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ The Complete Radio Sessions 1972/1974 - Nurt. polskirock.eu. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ Historia. jazznadodra.pl. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ Ryszard "Gwalbert" Misiek - Życie i Twórczość: Rok 1971 - jam w Pałacyku podczas JnO71. facebook.com, 2015-03-01. [dostęp 2022-12-22]. (pol.).
- ↑ 35-LECIE ŚREDZKIEJ LEGENDY ROCKA (pod patronatem "Rolanda"). roland-gazeta.pl. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ Złoty pył - Bank. polskirock.eu. [dostęp 2022-12-18]. (pol.).
- ↑ a b Thomas Hahn: Perhaps Ultramild. youtube.com, 2016-11-26. [dostęp 2022-12-20]. (pol.).
- ↑ Stanisław Wierzgoń: Stan Zawieszenia wyjeżdża z Opola z Grand Prix V PFPP 2022. facebook.com, 2022-08-17. [dostęp 2022-12-22]. (pol.).