Ryszard Wilson

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Wilson
Weteran Powstania Styczniowego
Ilustracja
podporucznik[1]
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1847
Lublin

Data śmierci

18 października 1939

Przebieg służby
Główne wojny i bitwy

powstanie styczniowe

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Ryszard Wilson (ur. 19 lipca 1847[2] w Lublinie, zm. 18 października 1939) – lekarz, podporucznik, weteran[1][3] powstania styczniowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W powstaniu styczniowym brał udział w randze podporucznika kawalerii. Brał udział w bitwach pod: Chruśliną, Tuczapami, Korytnicą, Dąbiem, Zielonką, Mołodutynem i Jedlnem. Ranny w głowę i lewy bok. Przebył 3 i pół roku w rotach aresztanckich w Twerze. Kształcił się w kierunku medycznym. Praktykę lekarską rozpoczął w 1887 roku ze specjalizacją w ginekologii, następnie objął stanowisko lekarza miejskiego w Oświęcimiu. W okresie II RP przyjmował także w miejscowych „Koszarach”. Brał czynny udział w życiu społecznym miasta, m.in. w 1929 roku wszedł w skład Powiatowego Komitetu Budowy Gimnazjum w Oświęcimiu (Gimnazjum im. Konarskiego)[4].

W 70 rocznicę powstania w 1933 roku, wraz z grupą weteranów został przyjęty na Zamku Królewskim przez Prezydenta Ignacego Mościckiego, a następnie w Belwederze przez Marszałka Józefa Piłsudskiego.

W styczniu 1938 roku wraz z 50 weteranami oraz trzema weterankami (Marią Bentkowską, Marią Fabianowską i Lucyną Żukowską) został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

W 1938 roku mieszkał w Oświęcimiu[6]. Zmarł 18 października 1939 roku, został pochowany na Kwaterze Weteranów Powstania Styczniowego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (C13-4-17)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Oficerowie-weterani uczestnicy powstania narodowego 1863 r.. W: Rocznik Oficerski 1923.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1923, s. 65.
  2. ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2022-07-11].
  3. ↑ List weteranów powstań narodowych. W: Rocznik Oficerski 1928.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 873.
  4. ↑ Członkowie TPLO Radosław Włoszek i Włodzimierz Liszka: 100 lat Liceum Konarskiego - 95 lat LO im. St. Konarskiego w Oświęcimiu. Kasztelania.pl, 2011. [dostęp 2014-04-12]. (pol.).
  5. ↑ a b Krzyż oficerski Orderu Polski Odrodzonej na piersiach weteranów z 1863 r.. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. XIX, s. 1, 13, 24 stycznia 1938. Kraków. 
  6. ↑ Żywe Pomniki Bohaterstwa ostatni weterani 1863 roku. W: Rok 1863 za naszą wolność i waszą w 75-lecie Powstania Styczniowego. Warszawa: Oddział im. Romualda Traugutta Polskiego Towarzystwa Kultury i Oświaty Robotniczej "Pochodnia" w Warszawie, 1938, s. 26.
  7. ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. ↑ Bogusław Szwedo: Powstańcy Styczniowi odznaczeni Orderem Wojennym Virtuti Militari. Mińsk Mazowiecki: Zbroja, 2013, s. 144.
  9. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, po. 632 „za zasługi na polu pracy społecznej i obywatelskiej”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ryszard_Wilson&oldid=71946432”