Ryszard Wilson
podporucznik[1] | |
Data i miejsce urodzenia |
19 lipca 1847 |
---|---|
Data śmierci |
18 października 1939 |
Przebieg służby | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ryszard Wilson (ur. 19 lipca 1847[2] w Lublinie, zm. 18 października 1939) – lekarz, podporucznik, weteran[1][3] powstania styczniowego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W powstaniu styczniowym brał udział w randze podporucznika kawalerii. Brał udział w bitwach pod: Chruśliną, Tuczapami, Korytnicą, Dąbiem, Zielonką, Mołodutynem i Jedlnem. Ranny w głowę i lewy bok. Przebył 3 i pół roku w rotach aresztanckich w Twerze. Kształcił się w kierunku medycznym. Praktykę lekarską rozpoczął w 1887 roku ze specjalizacją w ginekologii, następnie objął stanowisko lekarza miejskiego w Oświęcimiu. W okresie II RP przyjmował także w miejscowych „Koszarach”. Brał czynny udział w życiu społecznym miasta, m.in. w 1929 roku wszedł w skład Powiatowego Komitetu Budowy Gimnazjum w Oświęcimiu (Gimnazjum im. Konarskiego)[4].
W 70 rocznicę powstania w 1933 roku, wraz z grupą weteranów został przyjęty na Zamku Królewskim przez Prezydenta Ignacego Mościckiego, a następnie w Belwederze przez Marszałka Józefa Piłsudskiego.
W styczniu 1938 roku wraz z 50 weteranami oraz trzema weterankami (Marią Bentkowską, Marią Fabianowską i Lucyną Żukowską) został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
W 1938 roku mieszkał w Oświęcimiu[6]. Zmarł 18 października 1939 roku, został pochowany na Kwaterze Weteranów Powstania Styczniowego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (C13-4-17)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości z Mieczami (20 stycznia 1931)[7][8]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1938)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[9]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Oficerowie-weterani uczestnicy powstania narodowego 1863 r.. W: Rocznik Oficerski 1923.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych Sztab Generalny - Oddział V., 1923, s. 65.
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2022-07-11] .
- ↑ List weteranów powstań narodowych. W: Rocznik Oficerski 1928.. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 873.
- ↑ Członkowie TPLO Radosław Włoszek i Włodzimierz Liszka: 100 lat Liceum Konarskiego - 95 lat LO im. St. Konarskiego w Oświęcimiu. Kasztelania.pl, 2011. [dostęp 2014-04-12]. (pol.).
- ↑ a b Krzyż oficerski Orderu Polski Odrodzonej na piersiach weteranów z 1863 r.. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. XIX, s. 1, 13, 24 stycznia 1938. Kraków.
- ↑ Żywe Pomniki Bohaterstwa ostatni weterani 1863 roku. W: Rok 1863 za naszą wolność i waszą w 75-lecie Powstania Styczniowego. Warszawa: Oddział im. Romualda Traugutta Polskiego Towarzystwa Kultury i Oświaty Robotniczej "Pochodnia" w Warszawie, 1938, s. 26.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Bogusław Szwedo: Powstańcy Styczniowi odznaczeni Orderem Wojennym Virtuti Militari. Mińsk Mazowiecki: Zbroja, 2013, s. 144.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, po. 632 „za zasługi na polu pracy społecznej i obywatelskiej”.
- Ludzie urodzeni w Lublinie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Powstańcy styczniowi odznaczeni Krzyżem Niepodległości z Mieczami
- Powstańcy styczniowi odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Urodzeni w 1847
- Zmarli w 1939