Rząd Denysa Szmyhala
 Ukraina
| |
| |
| Premier | |
|---|---|
| Partie | |
| Kadencja |
od 4 marca 2020 |
| Poprzedni | |
Rząd Denysa Szmyhala – rząd Ukrainy funkcjonujący od 4 marca 2020.
W sierpniu 2019, po wyborach parlamentarnych do Rady Najwyższej IX kadencji wygranych przez Sługę Ludu, nowe ugrupowanie nowego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, został utworzony rząd Ołeksija Honczaruka[1][2]. Po jakimś czasie prezydent według doniesień mediów zaczął wyrażać niezadowolenie z pracy gabinetu[3], jednak w styczniu 2020 odmówił przyjęcia dymisji Ołeksija Honczaruka. Na początku marca 2020 premier formalnie złożył rezygnację[4], a 4 marca został odwołany ze stanowiska premiera[5].
Tego samego dnia parlament powołał na nowego premiera Ukrainy dotychczasowego wicepremiera Denysa Szmyhala[6], zatwierdził trzynastu wskazanych przez niego kandydatów na członków rządu oraz wyznaczonych przez prezydenta kandydatów na ministrów spraw zagranicznych i obrony[7]. Nie doszło przy tym wówczas do obsadzenia wszystkich ministerstw (w części przypadków według mediów z powodu odmowy pozostania w rządzie ze strony dotychczasowych ministrów[8]); 10 marca powołano cztery osoby pełniące obowiązki kierowników czterech resortów[9].
Skład gabinetu[edytuj | edytuj kod]
- premier: Denys Szmyhal
- pierwszy wicepremier, minister gospodarki: Ołeksij Lubczenko (od maja do listopada 2021), Julija Swyrydenko (od listopada 2021)
- wicepremier ds. integracji z Unią Europejską i NATO: Wadym Prystajko (do czerwca 2020), Olha Stefaniszyna (od czerwca 2020)
- wicepremier, minister ds. terytoriów czasowo okupowanych: Ołeksij Reznikow (do listopada 2021), Iryna Wereszczuk (od listopada 2021)
- wicepremier, minister transformacji cyfrowej: Mychajło Fedorow (do marca 2023)
- wicepremier,ds. innowacji, rozwoju edukacji, nauki i technologii oraz ministra transformacji cyfrowej: Mychajło Fedorow (od marca 2023)
- wicepremier ds. odbudowy Ukrainy, minister rozwoju społeczności lokalnych i infrastruktury: Ołeksandr Kubrakow (od grudnia 2022)
- wicepremier, minister ds. strategicznych gałęzi przemysłu: Ołeh Uruski (od lipca 2020 do listopada 2021)
- minister ds. strategicznych gałęzi przemysłu: Pawło Riabikin (od listopada 2021 do marca 2023), Ołeksandr Kamyszin (od marca 2023)
- minister spraw wewnętrznych: Arsen Awakow (do lipca 2021), Denys Monastyrski (od lipca 2021 do stycznia 2023), Ihor Kłymenko (od lutego 2023, wcześniej od stycznia 2023 p.o. ministra)
- minister ds. weteranów: Serhij Bessarab (do grudnia 2020), Julija Łaputina (od grudnia 2020 do lutego 2024), Ołeksandr Porchun (p.o., od lutego 2024)
- minister rozwoju społeczności lokalnych: Ołeksij Czernyszow (do listopada 2022), Wasyl Łozynski (p.o., od listopada do grudnia 2022)
- minister młodzieży i sportu: Wadym Hutcajt (do listopada 2023), Matwij Bidny (p.o., od listopada 2023)
- minister zdrowia: Illa Jemeć (w marcu 2020), Maksym Stepanow (od marca 2020 do maja 2021), Wiktor Laszko (od maja 2021)
- minister infrastruktury: Władysław Kryklij (do maja 2021), Ołeksandr Kubrakow (od maja 2021 do grudnia 2022)
- minister spraw zagranicznych: Dmytro Kułeba
- minister polityki społecznej: Maryna Łazebna (do lipca 2022), Oksana Żołnowycz (od lipca 2022)
- minister sprawiedliwości: Denys Maluśka
- minister obrony: Andrij Taran (do listopada 2021), Ołeksij Reznikow (od listopada 2021 do września 2023), Rustem Umierow (od września 2023)
- minister finansów: Ihor Umanski (w marcu 2020), Serhij Marczenko (od marca 2020)
- minister gabinetu ministrów: Ołeh Nemczinow
- minister rozwoju gospodarczego, handlu i rolnictwa: Pawło Kuchta (p.o., w marcu 2020), Ihor Petraszko (od marca 2020 do maja 2021), Iryna Nowikowa (p.o., w maju 2021)
- minister kultury i polityki informacyjnej: Switłana Fomenko (p.o., do czerwca 2020), Ołeksandr Tkaczenko (od czerwca 2020 do lipca 2023), Rostysław Karandiejew (p.o., od lipca 2023)
- minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych: Roman Abramowski (od czerwca 2020 do listopada 2021), Rusłan Striłeć (od kwietnia 2022, wcześniej od listopada 2021 p.o. ministra)
- minister oświaty i nauki: Jurij Poluchowycz (p.o., w marcu 2020), Lubomyra Mandzij (p.o., od marca 2020 do czerwca 2020), Serhij Szkarłet (od grudnia 2020 do marca 2023, wcześniej od czerwca 2020 p.o. ministra), Oksen Lisowy (od marca 2023)
- minister polityki rolnej i żywnościowej: Roman Łeszczenko (od grudnia 2020 do marca 2022), Mykoła Solski (od marca 2022)
- minister energetyki i ochrony środowiska: Witalij Szubin (p.o., do kwietnia 2020), Olha Busławeć (p.o., od kwietnia do czerwca 2020)
- minister energetyki: Olha Busławeć (p.o., od czerwca do listopada 2020), Jurij Bojko (p.o., od listopada do grudnia 2020), Jurij Witrenko (p.o., od grudnia 2020 do kwietnia 2021), Jurij Bojko (p.o., w kwietniu 2021), Herman Hałuszczenko (od kwietnia 2021)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Новим Прем’єр-міністром України став Олексій Гончарук. kmu.gov.ua, 29 sierpnia 2019. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Верховна Рада призначила склад нового Кабінету Міністрів України. kmu.gov.ua, 29 sierpnia 2019. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Hasty government reshuffle sows disquiet at home, abroad. kyivpost.com, 6 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ang.).
- ↑ Ukraine Prime Minister Oleksiy Honcharuk resigns for second time. dw.com, 3 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ang.).
- ↑ Олексія Гончарука звільнили з посади прем'єра й відставили весь уряд. bbc.com, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Верховна Рада призначила Прем’єр-міністром України Дениса Шмигаля. kmu.gov.ua, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Верховна Рада України призначила склад нового Кабінету Міністрів України. kmu.gov.ua, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Резніков, Ємець, Таран, Гутцайт і Аваков. Хто є хто в новому Кабміні прем'єр-міністра Шмигаля. gordonua.com, 4 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
- ↑ Уряд призначив нових в.о. міністрів. kmu.gov.ua, 10 marca 2020. [dostęp 2020-03-23]. (ukr.).
Rząd Denysa Szmyhala (od 2020)
_(cropped).jpg)