Przejdź do zawartości

Sławomir Szof

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Szof
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1933
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 2019
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Sławomira Szofa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Sławomir Wiesław[1] Szof (ur. 11 lipca 1933 w Warszawie, zm. 3 stycznia 2019[2] tamże) – polski dziennikarz radiowy i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie na Czerniakowie.

W 1951 zdał maturę w liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie[3]. Ukończył studia na wydziale dziennikarskim, na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1953 rozpoczął pracę w Polskim Radiu. Współtworzył i był pierwszym prezenterem codziennego magazynu informacyjnego Z kraju i ze świata oraz audycji Na warszawskiej fali. Był prowadzącym Sygnały Dnia, 4 Pory Roku, Lato z Radiem, Wieczór z Dziennikiem. Kierował również redakcją „Muzyki i aktualności”. Był także zastępcą redaktora naczelnego Naczelnej Redakcji Informacji i Programu I Telewizji Polskiej oraz prezenterem Dziennika Telewizyjnego. W latach 1984–1988 był korespondentem Telewizji Polskiej i Polskiego Radia w Rzymie, gdzie relacjonował m.in. transmisje z pasterki w Watykanie i modlitwy Anioł Pański. Wieloletni prowadzący popularnego programu radiowego Postacie XX wieku.

Od 1970 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[4]. Od 1972 do 1974 był członkiem egzekutywy, a od 1977 do 1979 pełnił funkcję I sekretarza POP Programu Krajowego Polskiego Radia[4]. Od 1974 do 1979 wchodził w skład egzekutywy, a w 1980 został sekretarzem Komitetu Zakładowego PZPR w Radiokomitecie[4].

Od 1999 był na emeryturze.

Zmarł w 2019 po długiej i ciężkiej chorobie. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D 26-19-1)[5].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną była dziennikarka, Barbara Grębecka (1931–2015).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

1972 – Złoty Mikrofon za „błyskotliwą działalność na polu radiowej informacji społeczno-politycznej”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2019-01-08].
  2. Sławomir Szof, Warszawa, 08.01.2019 – nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2019-01-08].
  3. Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950
  4. a b c Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-03-05].
  5. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-04-21].
  6. M.P. z 2001 r. nr 4, poz. 78 „za wybitne zasługi w długoletniej działalności radiowej”.
  7. Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 27 lutego 1978, s. 4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 532. ISBN 83-06-01691-2.